Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

都もうでの歌 わたしが悩みのうちに、主に呼ばわると、主はわたしに答えられる。

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

「主よ、偽りのくちびるから、欺きの舌から、わたしを助け出してください」。

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

欺きの舌よ、おまえに何が与えられ、何が加えられるであろうか。

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

ますらおの鋭い矢と、えにしだの熱い炭とである。

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

わざわいなるかな、わたしはメセクにやどり、ケダルの天幕のなかに住んでいる。

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

わたしは久しく平安を憎む者のなかに住んでいた。

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

わたしは平安を願う、しかし、わたしが物言うとき、彼らは戦いを好む。