Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Nyanyian ziarah. Dalam kesusahanku aku berseru kepada TUHAN, dan Ia menjawab aku.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Ya TUHAN, selamatkanlah aku dari pembohong dan penipu.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Hai penipu, apa yang akan dilakukan Allah terhadapmu? Dengan apa Ia akan menghukum kamu?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Dengan panah tajam seorang pejuang, dengan bara yang menyala-nyala!

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Celakalah aku karena harus hidup bersamamu; tiada bedanya seperti tinggal di Mesekh, atau di antara orang Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Sudah cukup lama aku tinggal bersama orang-orang yang tidak suka damai.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Jika aku bicara tentang damai, mereka menghendaki perang.