Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Iti pakarigatak immawagak kenni Yahweh, ket sinungbatannak.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Ispalem ti biagko, O Yahweh, kadagiti agul-ulbod kadagiti bibigda ken mangal-allilaw kadagiti dilada.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Anianto ti panangdusana kadakayo, ken anianto pay ngata ti aramidenna kadakayo, dakayo nga addaan iti naulbod a dila?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Panaennakayonto iti natirad a pana ti mannakigubat, a napanday manipud iti dumardarang a beggang iti enebro.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Asiak pay gapu ta nagnaedak iti apagbiit idiay Mesek; nagnaedak idi kadagiti tolda ti Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Ta nabayag a nakipagnaedak kadagiti manggur-gura iti kapia.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Kayatko ti kapia, ngem no agsaoak, gubat ti kayatda.