Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

שיר המעלות אל יהוה בצרתה לי קראתי ויענני׃

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

יהוה הצילה נפשי משפת שקר מלשון רמיה׃

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

מה יתן לך ומה יסיף לך לשון רמיה׃

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

חצי גבור שנונים עם גחלי רתמים׃

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

אויה לי כי גרתי משך שכנתי עם אהלי קדר׃

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

רבת שכנה לה נפשי עם שונא שלום׃

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

אני שלום וכי אדבר המה למלחמה׃