< Зәбур 120 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
Cantique des degrés. J’ai crié vers le Seigneur, lorsque j’étais dans la tribulation, et il m’a exaucé.
2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
Seigneur, délivrez mon âme des lèvres iniques, et d’une langue trompeuse.
3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
Que te sera-t-il donné, ou que te reviendra-t-il pour ta langue trompeuse?
4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
Les flèches aiguës d’un archer vigoureux, avec des charbons destructeurs.
5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
Malheur à moi, parce que mon séjour dans une terre étrangère a été prolongé. J’ai habité avec les habitants de Cédar;
6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
Mon âme a beaucoup séjourné dans une terre étrangère.
7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.
Avec ceux qui haïssent la paix, j’étais pacifique; lorsque je leur parlais, ils m’attaquaient gratuitement.