Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

A Song of the Ascents. Unto Jehovah in my distress I have called, And He answereth me.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

O Jehovah, deliver my soul from a lying lip, From a deceitful tongue!

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

What doth He give to thee? And what doth He add to thee? O deceitful tongue!

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Sharp arrows of a mighty one, with broom-coals.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Woe to me, for I have inhabited Mesech, I have dwelt with tents of Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Too much hath my soul dwelt with him who is hating peace.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

I [am] peace, and when I speak they [are] for war!