Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

A song of ascents. In my distress I called out to Yahweh, and he answered me.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Rescue my life, Yahweh, from those who lie with their lips and deceive with their tongues.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

How will he punish you, and what more will he do to you, you who have a lying tongue?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

He will punish you with the arrows of a warrior sharpened over burning coals of the broom tree.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Woe is me because I temporarily live in Meshech; I lived previously among the tents of Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

For too long I have lived with those who hate peace.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

I am for peace, but when I speak, they are for war.