Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

“A psalm of steps.” In my distress I called upon the LORD, And he answered me.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

O LORD! deliver me from lying lips, From the deceitful tongue!

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

What profit to thee, Or what advantage to thee, is the false tongue?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

It is like the sharp arrows of the mighty man; Like coals of the juniper.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Alas for me, that I sojourn in Mesech, That I dwell in the tents of Kedar!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Too long have I dwelt With them that hate peace!

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

I am for peace; yet, when I speak for it, They are for war.