< Зәбур 120 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
[A Song of Ascents.] In my distress, I cried to YHWH. He answered me.
2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
Deliver my soul, YHWH, from lying lips, from a deceitful tongue.
3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
What will be given to you, and what will be done more to you, you deceitful tongue?
4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.
5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
Woe is me, that I live in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar.
6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
My soul has had her dwelling too long with him who hates peace.
7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.
I am for peace, but when I speak, they are for war.