< Зәбур 120 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
A Song of degrees. In my trouble I called unto Jehovah, and he answered me.
2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
Jehovah, deliver my soul from the lying lip, from the deceitful tongue.
3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
What shall be given unto thee, what shall be added unto thee, thou deceitful tongue?
4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
Sharp arrows of a mighty one, with burning coals of broom-wood.
5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
Woe is me, that I sojourn in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar!
6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
My soul hath long dwelt with them that hate peace.
7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.
I [am for] peace; but when I speak, they [are] for war.