Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

A Song of Degrees. In mine affliction I cried to the Lord, and he listened to me.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Deliver my soul, O Lord, from unjust lips, and from a deceitful tongue.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

What should be given to you, and what should be added to you, for [your] crafty tongue?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Sharpened weapons of the mighty, with coals of the desert.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Woe is me, that my sojourning is prolonged; I have tabernacled amongst the tents of Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

My soul has long been a sojourner;

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

I was peaceful amongst them that hated peace; when I spoke to them, they warred against me without a cause.