Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

A Song of the going up. In my trouble my cry went up to the Lord, and he gave me an answer.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

O Lord, be the saviour of my soul from false lips, and from the tongue of deceit.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

What punishment will he give you? what more will he do to you, you false tongue?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Sharp arrows of the strong, and burning fire.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Sorrow is mine because I am strange in Meshech, and living in the tents of Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

My soul has long been living with the haters of peace.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

I am for peace: but when I say so, they are for war.