Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

A Song of Ascents. In my distress I cried unto Jehovah, And he answered me.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Deliver my soul, O Jehovah, from lying lips, [And] from a deceitful tongue.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

What shall be given unto thee, and what shall be done more unto thee, Thou deceitful tongue?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Sharp arrows of the mighty, With coals of juniper.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Woe is me, that I sojourn in Meshech, That I dwell among the tents of Kedar!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

My soul hath long had her dwelling With him that hateth peace.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

I am [for] peace: But when I speak, they are for war.