Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

我受難時一呼求上主，祂就俯聽了我的呼求。

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

上主，求您救我脫離說謊者的口脣，上主，求您救我擺脫詭詐的舌根。

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

您這詭詐的口舌，究竟怎樣對待付您？究竟怎樣懲治您？

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

只有勇士的矢箭，還有杜松的火炭！

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

我真不幸! 因為要在默舍客居住，要在刻達爾的帳幕寄宿。

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

因與憎惡和平的人相處，我的靈魂已經感到太久。

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

我言談無非和平，他們卻鼓勵戰爭。