Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Tangtlaeng Laa Kamah kah citcai khuiah BOEIPA te ka khue tih kai n'doo.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

BOEIPA aw ka hinglu he laithae hmuilai lamkah neh palyal ol lamloh huul lah.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Palyal ol te nang taengah bahamnim m'paek vetih bahamnim nang taengah hang koei eh?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Hlangrhalh kah thaltang khaw hlingcet alh bangla sum yipkip.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Meshek ah ka bakuep tih Kedar dap ah kho ka sak dongah kai ngawn tah ka tuisawih coeng!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Rhoepnah aka hmuhuet taengah ka hinglu loh kho puet a sak coeng.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Kai loh rhoepnah ka thui vaengah amih te caemtloek la thoouh.