Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Sa akong kalisdanan mitu-aw ako kang Jehova, Ug iyang gitubag ako.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Luwasa ang akong kalag, Oh Jehova, gikan sa mga ngabil nga bakakon, Ug gikan sa dila nga malimbongon

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Unsa ba ang igahatag kanimo, ug unsa ba ang dugang nga pagabuhaton kanimo, Ikaw dila nga malimbongon?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Mga mahait nga udyong sa gamhanan, Nga adunay mga baga sa enebro.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Alaut ako, nga milangyaw ako sa Mesech, Nga nagapuyo ako sa mga balong-balong sa Kedar!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Dugay na nga nagpuyo ang akong kalag Uban kaniya nga nagadumot sa pakigdait.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Ako uyon sa pakigdait: Apan kong ako mosulti, (sila) alang sa pakiggubat.