Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Sa akong pag-antos gitawag ko si Yahweh, ug iya akong gitubag.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Luwasa ang akong kinabuhi, O Yahweh, gikan niadtong namakak uban sa ilang mga ngabil ug naglimbong gamit ang ilang mga dila.

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Unsaon man kamo niya pagsilot, ug unsa pa gayod ang iyang buhaton kaninyo, kamong adunay bakakon nga mga dila?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Silotan kamo niya inubanan sa pana sa manggugubat nga gipahait pinaagi sa nagbagang oling.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Pagkaalaot ko tungod kay nagpuyo ako sa makadiyot sa Mesec; nagpuyo ako kaniadto taliwala sa tolda sa Kedar.

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Kay sa dugay nga panahon nagpuyo ako uban niadtong nagdumot sa kalinaw.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Ako alang sa kalinaw, apan sa dihang magsulti ako, (sila) alang sa gubat.