< Зәбур 12 >
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, шеминит билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Қутқузғайсән, Пәрвәрдигар, чүнки ихласмән адәм түгәп кәтти; Адәмләр арисидин садиқ мөминләр ғайип болди.
Rabbiyow, dadkaaga caawi, waayo, nin cibaado leh waa la waayayaa, Waayo, binu-aadmiga intii aaminka ahayd way ka dhammaadeen.
2 Һәр бирси өз йеқинлириға ялған ейтиду; Хушамәтчи ләвләрдә, аликөңүллүк билән сөзлишиду.
Mid walba deriskiisa wuxuu kula hadlaa been, Oo waxay ku hadlaan bushimo sasabasho miidhan ah iyo laba qalbi.
3 Пәрвәрдигар барлиқ хушамәтчи ләвләрни, Һакавурларчә сөзләйдиған тилни кесивәткәй!
Rabbigu wuxuu wada baabbi'in doonaa bushimaha sasabashada badan oo dhan, Iyo carrabka waxyaalaha waaweyn ku hadlaba.
4 Улар: «Тилимиз билән ғәлибә қилимиз; Ләвлиримиз болса өзимизниңкидур; Ким бизгә Рәб болалисун?» — дәйду.
Kuwaasu waxay yidhaahdeen, Annagu waxaan ku adkaan doonnaa carrabkayaga, Oo bushimahayagana annagaa iska leh. Haddaba bal yaa annaga sayid noo ah?
5 «Езилгүчи аҗизларни басқан зулум вәҗидин, Мискинләрниң аһузарлири вәҗидин, Һазирла орнумдин турай» — дәйду Пәрвәрдигар, «Мән уларға, улар зариқип күткән азатлиқни йәткүзимән».
Rabbigu wuxuu leeyahay, Anigu haatan waxaan u kacayaa Masaakiinta la dhacayo, iyo kuwa baahan taahiddooda daraaddood, Oo kan ay fudaydsanayaanna waan ammaan gelinayaa.
6 Пәрвәрдигарниң сөзлири болса сап сөзләрдур; Улар йәттә қетим саплаштурулған, Сапал қазанда тавланған күмүчтәктур.
Rabbiga erayadiisu waa erayo daahir ah, Oo waa sida lacag foorno kulul oo dhulka ku taal lagu kala miiray, Oo toddoba jeer la safeeyey.
7 Сән Пәрвәрдигар, уларни сақлайсән; Сән [мөминләрни] мошу дәвирдин мәңгүгә қоғдайсән;
Rabbiyow, waad dhawri doontaa, Oo qarnigan ayaad iyaga ka xannaanayn doontaa weligood.
8 [Чүнки] рәзил адәмләр һәрянда ғадийип жүрүшиду, Пәскәшлик инсан балилири арисида алийҗанаблиқ дәп махталмақта!
Markii nijaasta binu-aadmiga dhexdiisa lagu jecel yahay, Kuwa sharka lahu waxay ku socdaan dhinac kasta.