Зәбур 12

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, шеминит билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Қутқузғайсән, Пәрвәрдигар, чүнки ихласмән адәм түгәп кәтти; Адәмләр арисидин садиқ мөминләр ғайип болди.

Til songmeisteren, etter Sjeminit; ein salme av David. Frels, Herre! For det er ute med den gudlege, dei trufaste er komne burt frå menneskjeborni.

2 Һәр бирси өз йеқинлириға ялған ейтиду; Хушамәтчи ләвләрдә, аликөңүллүк билән сөзлишиду.

Lygn talar dei kvar med sin næste, med smeikjande lippa, med tvihuga hjarta talar dei.

3 Пәрвәрдигар барлиқ хушамәтчи ләвләрни, Һакавурларчә сөзләйдиған тилни кесивәткәй!

Herren rydje ut alle smeikjande lippor, den tunga som talar store ord,

4 Улар: «Тилимиз билән ғәлибә қилимиз; Ләвлиримиз болса өзимизниңкидур; Ким бизгә Рәб болалисун?» — дәйду.

deim som segjer: «Ved vår tunga skal me sigra; våre lippor er med oss, kven er herre yver oss?»

5 «Езилгүчи аҗизларни басқан зулум вәҗидин, Мискинләрниң аһузарлири вәҗидин, Һазирла орнумдин турай» — дәйду Пәрвәрдигар, «Мән уларға, улар зариқип күткән азатлиқни йәткүзимән».

«For valdsverket mot dei arme, for sukken for dei fatige vil eg no reisa meg, » segjer Herren; «eg vil hjelpa den til frelsa, som stundar deretter.»

6 Пәрвәрдигарниң сөзлири болса сап сөзләрдур; Улар йәттә қетим саплаштурулған, Сапал қазанда тавланған күмүчтәктур.

Herrens ord er reine ord, eit sylv som er reinsa i verkstaden på jordi, sju gonger skirt.

7 Сән Пәрвәрдигар, уларни сақлайсән; Сән [мөминләрни] мошу дәвирдин мәңгүгә қоғдайсән;

Du, Herre, vil vakta deim, du vil verja dei mot denne ætti for alltid.

8 [Чүнки] рәзил адәмләр һәрянда ғадийип жүрүшиду, Пәскәшлик инсан балилири арисида алийҗанаблиқ дәп махталмақта!

Rundt um vil dei ugudlege sviva ikring, når nidingskap vert sett høgt hjå menneskjeborni.