Зәбур 12

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, шеминит билән оқулсун дәп, Давут язған күй: — Қутқузғайсән, Пәрвәрдигар, чүнки ихласмән адәм түгәп кәтти; Адәмләр арисидин садиқ мөминләр ғайип болди.

Au maître-chantre. — Pour voix de basse. — Psaume de David. Sauve-nous, ô Éternel! Car les hommes pieux disparaissent; Il n'y a plus de fidèles parmi les fils des hommes.

2 Һәр бирси өз йеқинлириға ялған ейтиду; Хушамәтчи ләвләрдә, аликөңүллүк билән сөзлишиду.

Ils s'adressent l'un à l'autre des paroles mensongères; Ils parlent avec des lèvres flatteuses, Avec un coeur double.

3 Пәрвәрдигар барлиқ хушамәтчи ләвләрни, Һакавурларчә сөзләйдиған тилни кесивәткәй!

Que l'Éternel détruise toutes les lèvres flatteuses, La langue qui parle avec orgueil,

4 Улар: «Тилимиз билән ғәлибә қилимиз; Ләвлиримиз болса өзимизниңкидур; Ким бизгә Рәб болалисун?» — дәйду.

Et tous ceux qui disent: «Notre langue nous assure la victoire; Nos lèvres sont notre force: Qui serait notre maître?»

5 «Езилгүчи аҗизларни басқан зулум вәҗидин, Мискинләрниң аһузарлири вәҗидин, Һазирла орнумдин турай» — дәйду Пәрвәрдигар, «Мән уларға, улар зариқип күткән азатлиқни йәткүзимән».

A cause de l'oppression des malheureux Et du gémissement des pauvres, Maintenant, dit l'Éternel, je me lèverai; Je leur donnerai le salut après lequel ils soupirent!

6 Пәрвәрдигарниң сөзлири болса сап сөзләрдур; Улар йәттә қетим саплаштурулған, Сапал қазанда тавланған күмүчтәктур.

Les paroles de l'Éternel sont des paroles pures; C'est un argent affiné au creuset, dans l'argile, Et qui est épuré par sept fois.

7 Сән Пәрвәрдигар, уларни сақлайсән; Сән [мөминләрни] мошу дәвирдин мәңгүгә қоғдайсән;

Toi, ô Éternel, tu garderas les justes; Tu nous défendras contre cette génération, à perpétuité!

8 [Чүнки] рәзил адәмләр һәрянда ғадийип жүрүшиду, Пәскәшлик инсан балилири арисида алийҗанаблиқ дәп махталмақта!

Les méchants s'agitent de toutes parts, Quand la bassesse règne parmi les fils des hommes.