Зәбур 119
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: "När vill du trösta mig?"
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud.
