< Зәбур 119 >
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
Аллилуия. Блаженны непорочные в пути, ходящие в законе Господнем.
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
Блаженны хранящие откровения Его, всем сердцем ищущие Его.
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
Они не делают беззакония, ходят путями Его.
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
Ты заповедал повеления Твои хранить твердо.
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
О, если бы направлялись пути мои к соблюдению уставов Твоих!
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
Тогда я не постыдился бы, взирая на все заповеди Твои:
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
я славил бы Тебя в правоте сердца, поучаясь судам правды Твоей.
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
Буду хранить уставы Твои; не оставляй меня совсем.
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
Как юноше содержать в чистоте путь свой? - Хранением себя по слову Твоему.
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
Всем сердцем моим ищу Тебя; не дай мне уклониться от заповедей Твоих.
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
В сердце моем сокрыл я слово Твое, чтобы не грешить пред Тобою.
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Благословен Ты, Господи! научи меня уставам Твоим.
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
Устами моими возвещал я все суды уст Твоих.
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
На пути откровений Твоих я радуюсь, как во всяком богатстве.
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
О заповедях Твоих размышляю, и взираю на пути Твои.
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
Уставами Твоими утешаюсь, не забываю слова Твоего.
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
Яви милость рабу Твоему, и буду жить и хранить слово Твое.
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
Открой очи мои, и увижу чудеса закона Твоего.
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
Странник я на земле; не скрывай от меня заповедей Твоих.
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
Истомилась душа моя желанием судов Твоих во всякое время.
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
Ты укротил гордых, проклятых, уклоняющихся от заповедей Твоих.
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Сними с меня поношение и посрамление, ибо я храню откровения Твои.
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
Князья сидят и сговариваются против меня, а раб Твой размышляет об уставах Твоих.
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
Откровения Твои - утешение мое, и уставы Твои - советники мои.
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
Душа моя повержена в прах; оживи меня по слову Твоему.
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Объявил я пути мои, и Ты услышал меня; научи меня уставам Твоим.
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Дай мне уразуметь путь повелений Твоих, и буду размышлять о чудесах Твоих.
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
Душа моя истаевает от скорби: укрепи меня по слову Твоему.
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
Удали от меня путь лжи, и закон Твой даруй мне.
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
Я избрал путь истины, поставил пред собою суды Твои.
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
Я прилепился к откровениям Твоим, Господи; не постыди меня.
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
Потеку путем заповедей Твоих, когда Ты расширишь сердце мое.
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
Укажи мне, Господи, путь уставов Твоих, и я буду держаться его до конца.
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
Вразуми меня, и буду соблюдать закон Твой и хранить его всем сердцем.
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
Поставь меня на стезю заповедей Твоих, ибо я возжелал ее.
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
Приклони сердце мое к откровениям Твоим, а не к корысти.
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
Отврати очи мои, чтобы не видеть суеты; животвори меня на пути Твоем.
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
Утверди слово Твое рабу Твоему, ради благоговения пред Тобою.
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
Отврати поношение мое, которого я страшусь, ибо суды Твои благи.
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
Вот, я возжелал повелений Твоих; животвори меня правдою Твоею.
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
Да придут ко мне милости Твои, Господи, спасение Твое по слову Твоему,
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
и я дам ответ поносящему меня, ибо уповаю на слово Твое.
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
Не отнимай совсем от уст моих слова истины, ибо я уповаю на суды Твои
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
и буду хранить закон Твой всегда, во веки и веки;
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
буду ходить свободно, ибо я взыскал повелений Твоих;
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
буду говорить об откровениях Твоих пред царями и не постыжусь;
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
буду утешаться заповедями Твоими, которые возлюбил;
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
руки мои буду простирать к заповедям Твоим, которые возлюбил, и размышлять об уставах Твоих.
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
Вспомни слово Твое к рабу Твоему, на которое Ты повелел мне уповать:
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
это - утешение в бедствии моем, что слово Твое оживляет меня.
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
Гордые крайне ругались надо мною, но я не уклонился от закона Твоего.
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
Вспоминал суды Твои, Господи, от века, и утешался.
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
Ужас овладевает мною при виде нечестивых, оставляющих закон Твой.
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
Уставы Твои были песнями моими на месте странствований моих.
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
Ночью вспоминал я имя Твое, Господи, и хранил закон Твой.
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
Он стал моим, ибо повеления Твои храню.
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
Удел мой, Господи, сказал я, соблюдать слова Твои.
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
Молился я Тебе всем сердцем: помилуй меня по слову Твоему.
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
Размышлял о путях моих и обращал стопы мои к откровениям Твоим.
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
Спешил и не медлил соблюдать заповеди Твои.
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
Сети нечестивых окружили меня, но я не забывал закона Твоего.
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
В полночь вставал славословить Тебя за праведные суды Твои.
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
Общник я всем боящимся Тебя и хранящим повеления Твои.
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Милости Твоей, Господи, полна земля; научи меня уставам Твоим.
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
Благо сотворил Ты рабу Твоему, Господи, по слову Твоему.
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
Доброму разумению и ведению научи меня, ибо заповедям Твоим я верую.
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
Прежде страдания моего я заблуждался; а ныне слово Твое храню.
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Благ и благодетелен Ты, Господи; научи меня уставам Твоим.
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
Гордые сплетают на меня ложь; я же всем сердцем буду хранить повеления Твои.
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
Ожирело сердце их, как тук; я же законом Твоим утешаюсь.
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
Благо мне, что я пострадал, дабы научиться уставам Твоим.
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
Закон уст Твоих для меня лучше тысяч золота и серебра.
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
Руки Твои сотворили меня и устроили меня; вразуми меня, и научусь заповедям Твоим.
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
Боящиеся Тебя увидят меня - и возрадуются, что я уповаю на слово Твое.
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
Знаю, Господи, что суды Твои праведны и по справедливости Ты наказал меня.
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
Да будет же милость Твоя утешением моим, по слову Твоему к рабу Твоему.
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
Да придет ко мне милосердие Твое, и я буду жить; ибо закон Твой - утешение мое.
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Да будут постыжены гордые, ибо безвинно угнетают меня; я размышляю о повелениях Твоих.
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
Да обратятся ко мне боящиеся Тебя и знающие откровения Твои.
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
Да будет сердце мое непорочно в уставах Твоих, чтобы я не посрамился.
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Истаевает душа моя о спасении Твоем; уповаю на слово Твое.
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
Истаевают очи мои о слове Твоем; я говорю: когда Ты утешишь меня?
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
Я стал, как мех в дыму, но уставов Твоих не забыл.
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
Сколько дней раба Твоего? Когда произведешь суд над гонителями моими?
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
Яму вырыли мне гордые, вопреки закону Твоему.
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
Все заповеди Твои - истина; несправедливо преследуют меня: помоги мне;
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
едва не погубили меня на земле, но я не оставил повелений Твоих.
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
По милости Твоей оживляй меня, и буду хранить откровения уст Твоих.
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
На веки, Господи, слово Твое утверждено на небесах;
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
истина Твоя в род и род. Ты поставил землю, и она стоит.
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
По определениям Твоим все стоит доныне, ибо все служит Тебе.
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
Если бы не закон Твой был утешением моим, погиб бы я в бедствии моем.
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
Вовек не забуду повелений Твоих, ибо ими Ты оживляешь меня.
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
Твой я, спаси меня; ибо я взыскал повелений Твоих.
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
Нечестивые подстерегают меня, чтобы погубить; а я углубляюсь в откровения Твои.
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
Я видел предел всякого совершенства, но Твоя заповедь безмерно обширна.
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
Как люблю я закон Твой! весь день размышляю о нем.
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
Заповедью Твоею Ты соделал меня мудрее врагов моих, ибо она всегда со мною.
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
Я стал разумнее всех учителей моих, ибо размышляю об откровениях Твоих.
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
Я сведущ более старцев, ибо повеления Твои храню.
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
От всякого злого пути удерживаю ноги мои, чтобы хранить слово Твое;
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
от судов Твоих не уклоняюсь, ибо Ты научаешь меня.
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
Как сладки гортани моей слова Твои! лучше меда устам моим.
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
Повелениями Твоими я вразумлен; потому ненавижу всякий путь лжи.
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
Слово Твое - светильник ноге моей и свет стезе моей.
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
Я клялся хранить праведные суды Твои, и исполню.
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
Сильно угнетен я, Господи; оживи меня по слову Твоему.
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
Благоволи же, Господи, принять добровольную жертву уст моих, и судам Твоим научи меня.
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
Душа моя непрестанно в руке моей, но закона Твоего не забываю.
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
Нечестивые поставили для меня сеть, но я не уклонился от повелений Твоих.
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
Откровения Твои я принял, как наследие на веки, ибо они веселие сердца моего.
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
Я приклонил сердце мое к исполнению уставов Твоих навек, до конца.
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
Вымыслы человеческие ненавижу, а закон Твой люблю.
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Ты покров мой и щит мой; на слово Твое уповаю.
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
Удалитесь от меня, беззаконные, и буду хранить заповеди Бога моего.
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
Укрепи меня по слову Твоему, и буду жить; не посрами меня в надежде моей;
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
поддержи меня, и спасусь; и в уставы Твои буду вникать непрестанно.
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
Всех, отступающих от уставов Твоих, Ты низлагаешь, ибо ухищрения их - ложь.
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
Как изгарь, отметаешь Ты всех нечестивых земли; потому я возлюбил откровения Твои.
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
Трепещет от страха Твоего плоть моя, и судов Твоих я боюсь.
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
Я совершал суд и правду; не предай меня гонителям моим.
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
Заступи раба Твоего ко благу его, чтобы не угнетали меня гордые.
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
Истаевают очи мои, ожидая спасения Твоего и слова правды Твоей.
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
Сотвори с рабом Твоим по милости Твоей, и уставам Твоим научи меня.
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
Я раб Твой: вразуми меня, и познаю откровения Твои.
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
Время Господу действовать: закон Твой разорили.
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
А я люблю заповеди Твои более золота, и золота чистого.
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
Все повеления Твои - все признаю справедливыми; всякий путь лжи ненавижу.
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
Дивны откровения Твои; потому хранит их душа моя.
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
Откровение слов Твоих просвещает, вразумляет простых.
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
Открываю уста мои и вздыхаю, ибо заповедей Твоих жажду.
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
Призри на меня и помилуй меня, как поступаешь с любящими имя Твое.
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
Утверди стопы мои в слове Твоем и не дай овладеть мною никакому беззаконию;
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
избавь меня от угнетения человеческого, и буду хранить повеления Твои;
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
осияй раба Твоего светом лица Твоего и научи меня уставам Твоим.
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
Из глаз моих текут потоки вод оттого, что не хранят закона Твоего.
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
Праведен Ты, Господи, и справедливы суды Твои.
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
Откровения Твои, которые Ты заповедал, - правда и совершенная истина.
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
Ревность моя снедает меня, потому что мои враги забыли слова Твои.
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
Слово Твое весьма чисто, и раб Твой возлюбил его.
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
Мал я и презрен, но повелений Твоих не забываю.
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
Правда Твоя - правда вечная, и закон Твой - истина.
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
Скорбь и горесть постигли меня; заповеди Твои - утешение мое.
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
Правда откровений Твоих вечна: вразуми меня, и буду жить.
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
Взываю всем сердцем моим: услышь меня, Господи, - и сохраню уставы Твои.
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Призываю Тебя: спаси меня, и буду хранить откровения Твои.
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Предваряю рассвет и взываю; на слово Твое уповаю.
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
Очи мои предваряют утреннюю стражу, чтобы мне углубляться в слово Твое.
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Услышь голос мой по милости Твоей, Господи; по суду Твоему оживи меня.
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
Приблизились замышляющие лукавство; далеки они от закона Твоего.
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
Близок Ты, Господи, и все заповеди Твои - истина.
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
Издавна узнал я об откровениях Твоих, что Ты утвердил их на веки.
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
Воззри на бедствие мое и избавь меня, ибо я не забываю закона Твоего.
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
Вступись в дело мое и защити меня; по слову Твоему оживи меня.
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
Далеко от нечестивых спасение, ибо они уставов Твоих не ищут.
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Много щедрот Твоих, Господи; по суду Твоему оживи меня.
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
Много у меня гонителей и врагов, но от откровений Твоих я не удаляюсь.
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
Вижу отступников, и сокрушаюсь, ибо они не хранят слова Твоего.
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
Зри, как я люблю повеления Твои; по милости Твоей, Господи, оживи меня.
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
Основание слова Твоего истинно, и вечен всякий суд правды Твоей.
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
Князья гонят меня безвинно, но сердце мое боится слова Твоего.
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
Радуюсь я слову Твоему, как получивший великую прибыль.
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
Ненавижу ложь и гнушаюсь ею; закон же Твой люблю.
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
Семикратно в день прославляю Тебя за суды правды Твоей.
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
Велик мир у любящих закон Твой, и нет им преткновения.
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
Уповаю на спасение Твое, Господи, и заповеди Твои исполняю.
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
Душа моя хранит откровения Твои, и я люблю их крепко.
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Храню повеления Твои и откровения Твои, ибо все пути мои пред Тобою.
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
Да приблизится вопль мой пред лице Твое, Господи; по слову Твоему вразуми меня.
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
Да придет моление мое пред лице Твое; по слову Твоему избавь меня.
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
Уста мои произнесут хвалу, когда Ты научишь меня уставам Твоим.
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
Язык мой возгласит слово Твое, ибо все заповеди Твои праведны.
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
Да будет рука Твоя в помощь мне, ибо я повеления Твои избрал.
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
Жажду спасения Твоего, Господи, и закон Твой - утешение мое.
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
Да живет душа моя и славит Тебя, и суды Твои да помогут мне.
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
Я заблудился, как овца потерянная: взыщи раба Твоего, ибо я заповедей Твоих не забыл.