Зәбур 119
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
