Зәбур 119
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
Alleluia. ALEPH. Beati immaculati in via: qui ambulant in lege Domini.
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
Beati, qui scrutantur testimonia eius: in toto corde exquirunt eum.
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
Non enim qui operantur iniquitatem, in viis eius ambulaverunt.
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
Utinam dirigantur viae meae, ad custodiendas iustificationes tuas.
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
Confitebor tibi in directione cordis: in eo quod didici iudicia iustitiae tuae.
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
Iustificationes tuas custodiam: non me derelinquas usquequaque.
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
BETH. In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
In toto corde meo exquisivi te: ne repellas me a mandatis tuis.
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
In corde meo abscondi eloquia tua: ut non peccem tibi.
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Benedictus es Domine: doce me iustificationes tuas.
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
In labiis meis, pronunciavi omnia iudicia oris tui.
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
In mandatis tuis exercebor: et considerabo vias tuas.
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
In iustificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
GHIMEL. Retribue servo tuo, vivifica me: et custodiam sermones tuos.
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
Revela oculos meos: et considerabo mirabilia de lege tua.
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
Concupivit anima mea desiderare iustificationes tuas, in omni tempore.
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
Increpasti superbos: maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Aufer a me opprobrium, et contemptum: quia testimonia tua exquisivi.
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur: servus autem tuus exercebatur in iustificationibus tuis.
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
Nam et testimonia tua meditatio mea est: et consilium meum iustificationes tuae.
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
DALETH. Adhaesit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Vias meas enunciavi, et exaudisti me: doce me iustificationes tuas.
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Viam iustificationum tuarum instrue me: et exercebor in mirabilibus tuis.
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
Dormitavit anima mea prae taedio: confirma me in verbis tuis.
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
Viam iniquitatis amove a me: et de lege tua miserere mei.
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
Viam veritatis elegi: iudicia tua non sum oblitus.
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
Adhaesi testimoniis tuis Domine: noli me confundere.
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
HE. Legem pone mihi Domine viam iustificationum tuarum: et exquiram eam semper.
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam: et custodiam illam in toto corde meo.
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
Deduc me in semitam mandatorum tuorum: quia ipsam volui.
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
Inclina cor meum in testimonia tua: et non in avaritiam.
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
Averte oculos meos ne videant vanitatem: in via tua vivifica me.
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
Statue servo tuo eloquium tuum, in timore tuo.
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
Amputa opprobrium meum, quod suspicatus sum: quia iudicia tua iucunda.
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
Ecce concupivi mandata tua: in aequitate tua vivifica me.
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
VAU. Et veniat super me misericordia tua Domine: salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
Et respondebo exprobrantibus mihi verbum: quia speravi in sermonibus tuis.
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque: quia in iudiciis tuis supersperavi.
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
Et custodiam legem tuam semper: in saeculum et in saeculum saeculi.
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
Et ambulabam in latitudine: quia mandata tua exquisivi.
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum: et non confundebar.
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
Et meditabar in mandatis tuis, quae dilexi.
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Et levavi manus meas ad mandata tua, quae dilexi: et exercebor in iustificationibus tuis.
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
Haec me consolata est in humilitate mea: quia eloquium tuum vivificavit me.
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
Superbi inique agebant usquequaque: a lege autem tua non declinavi.
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo Domine: et consolatus sum.
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
Cantabiles mihi erant iustificationes tuae, in loco peregrinationis meae.
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
Memor fui nocte nominis tui Domine: et custodivi legem tuam.
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
Haec facta est mihi: quia iustificationes tuas exquisivi.
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
HETH. Portio mea Domine, dixi custodire legem tuam.
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo: miserere mei secundum eloquium tuum.
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
Cogitavi vias meas: et converti pedes meos in testimonia tua.
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
Paratus sum, et non sum turbatus: ut custodiam mandata tua.
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
Funes peccatorum circumplexi sunt me: et legem tuam non sum oblitus.
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super iudicia iustificationis tuae.
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
Particeps ego sum omnium timentium te: et custodientium mandata tua.
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Misericordia tua Domine plena est terra: iustificationes tuas doce me.
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo Domine, secundum verbum tuum.
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me: quia mandatis tuis credidi.
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Bonus es tu: et in bonitate tua doce me iustificationes tuas.
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
Multiplicata est super me iniquitas superborum: ego autem in toto corde scrutabor mandata tua.
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
Coagulatum est sicut lac cor eorum: ego vero legem tuam meditatus sum.
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
Bonum mihi quia humiliasti me: ut discam iustificationes tuas.
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
Bonum mihi lex oris tui, super millia auri, et argenti.
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
IOD. Manus tuae fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, ut discam mandata tua.
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
Qui timent te videbunt me, et laetabuntur: quia in verba tua supersperavi.
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
Cognovi Domine quia aequitas iudicia tua: et in veritate tua humiliasti me.
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
Veniant mihi miserationes tuae, et vivam: quia lex tua meditatio mea est.
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Confundantur superbi, quia iniuste iniquitatem fecerunt in me: ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
Convertantur mihi timentes te: et qui noverunt testimonia tua.
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar.
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea: et in verbum tuum supersperavi.
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
Quia factus sum sicut uter in pruina: iustificationes tuas non sum oblitus.
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
Quot sunt dies servi tui: quando facies de persequentibus me iudicium?
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
Narraverunt mihi iniqui fabulationes: sed non ut lex tua.
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
Omnia mandata tua veritas: iniqui persecuti sunt me, adiuva me.
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
Paulominus consummaverunt me in terra: ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Secundum misericordiam tuam vivifica me: et custodiam testimonia oris tui.
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
LAMED. In aeternum Domine, verbum tuum permanet in caelo.
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
In generatione et generationem veritas tua: fundasti terram, et permanet.
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
Ordinatione tua perseverat dies: quoniam omnia serviunt tibi.
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
Nisi quod lex tua meditatio mea est: tunc forte periissem in humilitate mea.
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
In aeternum non obliviscar iustificationes tuas: quia in ipsis vivificasti me.
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
Tuus sum ego, salvum me fac: quoniam iustificationes tuas exquisivi.
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
Me expectaverunt peccatores ut perderent me: testimonia tua intellexi.
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
Omnis consummationis vidi finem: latum mandatum tuum nimis.
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
MEM. Quomodo dilexi legem tuam Domine? tota die meditatio mea est.
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo: quia in aeternum mihi est.
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
Super omnes docentes me intellexi: quia testimonia tua meditatio mea est.
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
Super senes intellexi: quia mandata tua quaesivi.
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
Ab omni via mala prohibui pedes meos: ut custodiam verba tua.
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
A iudiciis tuis non declinavi: quia tu legem posuisti mihi.
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo!
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
A mandatis tuis intellexi: propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
Iuravi, et statui custodire iudicia iustitiae tuae.
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
Humiliatus sum usquequaque Domine: vivifica me secundum verbum tuum.
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
Voluntaria oris mei beneplacita fac Domine: et iudicia tua doce me.
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
Anima mea in manibus meis semper: et legem tuam non sum oblitus.
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
Posuerunt peccatores laqueum mihi: et de mandatis tuis non erravi.
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
Hereditate acquisivi testimonia tua in aeternum: quia exultatio cordis mei sunt.
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, propter retributionem.
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
SAMECH. Iniquos odio habui: et legem tuam dilexi.
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Adiutor, et susceptor meus es tu: et in verbum tuum supersperavi.
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
Declinate a me maligni: et scrutabor mandata Dei mei.
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam: et non confundas me ab expectatione mea.
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
Adiuva me, et salvus ero: et meditabor in iustificationibus tuis semper.
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
Sprevisti omnes discedentes a iudiciis tuis: quia iniusta cogitatio eorum.
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
Praevaricantes reputavi omnes peccatores terrae: ideo dilexi testimonia tua.
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
Confige timore tuo carnes meas: a iudiciis enim tuis timui.
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
AIN. Feci iudicium et iustitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
Oculi mei defecerunt in salutare tuum: et in eloquium iustitiae tuae.
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam: et iustificationes tuas doce me.
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
Tempus faciendi Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
Ideo dilexi mandata tua, super aurum et topazion.
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
Propterea ad omnia mandata tua dirigebar: omnem viam iniquam odio habui.
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
PHE. Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
Declaratio sermonum tuorum illuminat: et intellectum dat parvulis.
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
Aspice in me, et miserere mei, secundum iudicium diligentium nomen tuum.
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
Gressus meos dirige secundum eloquium tuum: et non dominetur mei omnis iniustitia.
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
Redime me a calumniis hominum: ut custodiam mandata tua.
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Faciem tuam illumina super servum tuum: et doce me iustificationes tuas.
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
Exitus aquarum deduxerunt oculi mei: quia non custodierunt legem tuam.
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
SADE. Iustus es Domine: et rectum iudicium tuum.
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
Mandasti iustitiam testimonia tua: et veritatem tuam nimis.
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
Tabescere me fecit zelus meus: quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
Ignitum eloquium tuum vehementer: et servus tuus dilexit illud.
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
Adolescentulus sum ego, et contemptus: iustificationes tuas non sum oblitus.
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
Iustitia tua, iustitia in aeternum: et lex tua veritas.
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
Tribulatio, et angustia invenerunt me: mandata tua meditatio mea est.
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
Aequitas testimonia tua in aeternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
COPH. Clamavi in toto corde meo, exaudi me Domine: iustificationes tuas requiram.
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Clamavi ad te, salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Praeveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
Praevenerunt oculi mei ad te diluculo: ut meditarer eloquia tua.
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Vocem meam audi secundum misericordiam tuam Domine: et secundum iudicium tuum vivifica me.
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
Prope es tu Domine: et omnes viae tuae veritas.
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
Initio cognovi de testimoniis tuis: quia in aeternum fundasti ea.
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
RES. Vide humilitatem meam, et eripe me: quia legem tuam non sum oblitus.
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
Iudica iudicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
Longe a peccatoribus salus: quia iustificationes tuas non exquisierunt.
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Misericordiae tuae multae Domine: secundum iudicium tuum vivifica me.
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
Multi qui persequuntur me, et tribulant me: a testimoniis tuis non declinavi.
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
Vidi praevaricantes, et tabescebam: quia eloquia tua non custodierunt.
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
Vide quoniam mandata tua dilexi Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
Principium verborum tuorum, veritas: in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae.
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
SIN. Principes persecuti sunt me gratis: et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
Laetabor ego super eloquia tua: sicut qui invenit spolia multa.
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
Iniquitatem odio habui, et abominatus sum: legem autem tuam dilexi.
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
Septies in die laudem dixi tibi, super iudicia iustitiae tuae.
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
Pax multa diligentibus legem tuam: et non est illis scandalum.
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
Expectabam salutare tuum Domine: et mandata tua dilexi.
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
Custodivit anima mea testimonia tua: et dilexit ea vehementer.
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Servavi mandata tua, et testimonia tua: quia omnes viae meae in conspectu tuo.
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo Domine: iuxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
Intret postulatio mea in conspectu tuo: secundum eloquium tuum eripe me.
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas.
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
Pronunciabit lingua mea eloquium tuum: quia omnia mandata tua aequitas.
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
Fiat manus tua ut salvet me: quoniam mandata tua elegi.
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
Concupivi salutare tuum Domine: et lex tua meditatio mea est.
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
Vivet anima mea, et laudabit te: et iudicia tua adiuvabunt me.
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
Erravi, sicut ovis, quae periit: quaere servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.
