Зәбур 119
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
おのが道をなほくしてヱホバの律法をあゆむ者はさいはひなり
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
ヱホバのもろもろの證詞をまもり 心をつくしてヱホバを尋求むるものは福ひなり
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
かかる人は不義をおこなはずしてヱホバの道をあゆむなり
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
ヱホバよなんぢ訓諭をわれらに命じてねんごろに守らせたまふ
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
なんぢわが道をかたくたててその律法をまもらせたまはんことを
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
われ汝のもろもろの誡命にこころをとむるときは恥ることあらじ
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
われ汝のただしき審判をまなばば 直き心をもてなんぢに感謝せん
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
われは律法をまもらん われを棄はてたまふなかれ
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
わかき人はなにによりてかその道をきよめん 聖言にしたがひて愼むのほかぞなき
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
われ心をつくして汝をたづねもとめたり 願くはなんぢの誡命より迷ひいださしめ給ふなかれ
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
われ汝にむかひて罪ををかすまじき爲になんぢの言をわが心のうちに蔵へたり
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
讃べきかなヱホバよねがはくは律法をわれに敎へたまへ
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
われわが口唇をもてなんぢの口よりいでしもろもろの審判をのべつたへたり
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
我もろもろの財貨をよろこぶごとくに汝のあかしの道をよろこべり
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
我なんぢの訓諭をおもひ汝のみちに心をとめん
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
われは律法をよろこび聖言をわするることなからん
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
ねがはくは汝のしもべを豊にあしらひて存へしめたまへ さらばわれ聖言をまもらん
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
なんぢわが眼をひらき なんぢの法のうちなる奇しきことを我にみせたまへ
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
われは世にある旅客なり 我になんぢの誡命をかくしたまふなかれ
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
斷るときなくなんぢの審判をしたふが故にわが霊魂はくだくるなり
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
汝はたかぶる者をせめたまへり なんぢの誡命よりまよひづる者はのろはる
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
我なんぢの證詞をまもりたり 我より謗とあなどりとを取去たまへ
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
又もろもろの侯は坐して相語りわれをそこなはんとせり 然はあれど汝のしもべは律法をふかく思へり
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
汝のもろもろの證詞はわれをよろこばせわれをさとす者なり
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
わが霊魂は塵につきぬ なんぢの言にしたがひて我をいかしたまへ
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
我わがふめる道をあらはししかば汝こたへを我になしたまへり なんぢの律法をわれに敎へたまへ
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
なんぢの訓諭のみちを我にわきまへしめたまへ われ汝のくすしき事跡をふかく思はん
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
わがたましひ痛めるによりてとけゆく ねがはくは聖言にしたがひて我にちからを予へたまへ
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
願くはいつはりの道をわれより遠ざけ なんぢの法をもて我をめぐみたまへ
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
われは眞實のみちをえらび 恒になんぢのもろもろの審判をわが前におけり
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
我なんぢの證詞をしたひて離れず ヱホバよねがはくは我をはづかしめ給ふなかれ
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
われ汝のいましめの道をはしらん その時なんぢわが心をひろく爲たまふべし
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
ヱホバよ願くはなんぢの律法のみちを我にをしへたまへ われ終にいたるまで之をまもらん
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
われに智慧をあたへ給へ さらば我なんぢの法をまもり心をつくして之にしたがはん
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
われに汝のいましめの道をふましめたまへ われその道をたのしめばなり
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
わが心をなんぢの證詞にかたぶかしめて 貪利にかたぶかしめ給ふなかれ
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
わが眼をほかにむけて虚しきことを見ざらしめ 我をなんぢの途にて活し給へ
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
ひたすらに汝をおそるる汝のしもべに 聖言をかたくしたまへ
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
わがおそるる謗をのぞきたまへ そはなんぢの審判はきはめて善し
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
我なんぢの訓諭をしたへり 願くはなんぢの義をもて我をいかしたまへ
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
ヱホバよ聖言にしたがひてなんぢの憐憫なんぢの拯救を我にのぞませたまへ
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
さらば我われを謗るものに答ふることをえん われ聖言によりたのめばなり
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
又わが口より眞理のことばをことごとく除き給ふなかれ われなんぢの審判をのぞみたればなり
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
われたえずいや永久になんぢの法をまもらん
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
われなんぢの訓諭をもとめたるにより障なくしてあゆまん
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
われまた王たちの前になんぢの證詞をかたりて恥ることあらじ
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
我わが愛するなんぢの誡命をもて己をたのしましめん
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
われ手をわがあいする汝のいましめに擧げ なんぢの律法をふかく思はん
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
ねがはくは汝のしもべに宣ひたる聖言をおもひいだしたまへ 汝われに之をのぞましめ給へり
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
なんぢの聖言はわれを活ししがゆゑに 今もなほわが艱難のときの安慰なり
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
高ぶる者おほいに我をあざわらへり されど我なんぢの法をはなれざりき
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
ヱホバよわれ汝がふるき往昔よりの審判をおもひいだして自から慰めたり
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
なんぢの法をすつる惡者のゆゑによりて 我はげしき怒をおこしたり
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
なんぢの律法はわが旅の家にてわが歌となれり
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
ヱホバよわれ夜間になんぢの名をおもひいだして なんぢの法をまもれり
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
われ汝のさとしを守りしによりてこの事をえたるなり
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
ヱホバはわがうくべき有なり われ汝のもろもろの言をまもらんといへり
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
われ心をつくして汝のめぐみを請求めたり ねがはくは聖言にしたがひて我をあはれみたまへ
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
我わがすべての途をおもひ 足をかへしてなんぢの證詞にむけたり
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
我なんぢの誡命をまもるに速けくしてたゆたはざりき
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
惡きものの繩われに纏ひたれども 我なんぢの法をわすれざりき
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
我なんぢのただしき審判のゆゑに 夜半におきてなんぢに感謝せん
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
われは汝をおそるる者 またなんぢの訓諭をまもるものの侶なり
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
ヱホバよ汝のあはれみは地にみちたり 願くはなんぢの律法をわれにをしへたまへ
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
ヱホバよなんぢ聖言にしたがひ惠をもてその僕をあしらひたまへり
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
われ汝のいましめを信ず ねがはくはわれに聡明と智識とををしへたまへ
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
われ苦しまざる前にはまよひいでぬ されど今はわれ聖言をまもる
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
なんぢは善にして善をおこなひたまふ ねがはくは汝のおきてを我にをしへたまへ
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
高ぶるもの虚偽をくはだてて我にさからへり われ心をつくしてなんぢの訓諭をまもらん
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
かれらの心はこえふとりて脂のごとし されど我はなんぢの法をたのしむ
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
困苦にあひたりしは我によきことなり 此によりて我なんぢの律法をまなびえたり
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
なんぢの口の法はわがためには千々のこがね白銀にもまされり
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
なんぢの手はわれを造りわれを形づくれり ねがはくは智慧をあたへて我になんぢの誡命をまなばしめたまへ
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
なんぢを畏るるものは我をみて喜ばん われ聖言によりて望をいたきたればなり
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
ヱホバよ我はなんぢの審判のただしく又なんぢが眞實をもて我をくるしめたまひしを知る
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
ねがはくは汝のしもべに宣ひたる聖言にしたがひて 汝の仁慈をわが安慰となしたまへ
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
なんぢの憐憫をわれに臨ませたまへ さらばわれ生ん なんぢの法はわが樂しめるところなり
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
高ぶるものに恥をかうぷらせたまへ かれらは虚偽をもて我をくつがへしたればなり されど我なんぢの訓諭をふかくおもはん
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
汝をおそるる者となんぢの證詞をしるものとを我にかへらしめたまへ
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
わがこころを全くして汝のおきてを守らしめたまへ さらばわれ恥をかうぶらじ
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
わが霊魂はなんぢの救をしたひてたえいるばかりなり 然どわれなほ聖言によりて望をいだく
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
なんぢ何のとき我をなぐさむるやといひつつ 我みことばを慕ふによりて眼おとろふ
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
我は煙のなかの革嚢のごとくなりぬれども 尚なんぢの律法をわすれず
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
汝のしもべの日は幾何ありや 汝いづれのとき我をせむるものに審判をおこなひたまふや
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
たかぶる者われを害はんとて阱をほれり かれらはなんぢの法にしたがはず
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
なんぢの誡命はみな眞實なり かれらは虚偽をもて我をせむ ねがはくは我をたすけたまへ
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
かれらは地にてほとんど我をほろぼせり されど我はなんぢの訓諭をすてざりき
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
願くはなんぢの仁慈にしたがひて我をいかしたまへ 然ばわれ御口よりいづる證詞をまもらん
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
ヱホバよみことばは天にてとこしえに定まり
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
なんぢの眞實はよろづ世におよぶ なんぢ地をかたく立たまへば地はつねにあり
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
これらのものはなんぢの命令にしたがひ 恒にありて今日にいたる 萬のものは皆なんぢの僕なればなり
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
なんぢの法わがたのしみとならざりしならば我はつひに患難のうちに滅びたるならん
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
われ恒になんぢの訓諭をわすれじ 汝これをもて我をいかしたまへばなり
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
我はなんぢの有なりねがはくは我をすくひたまへ われ汝のさとしを求めたり
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
惡きものは我をほろぼさんとして窺ひぬ われは唯なんぢのもろもろの證詞をおもはん
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
我もろもろの純全に限あるをみたり されど汝のいましめはいと廣し
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
われなんぢの法をいつくしむこといかばかりぞや われ終日これを深くおもふ
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
なんぢの誡命はつねに我とともにありて 我をわが仇にまさりて慧からしむ
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
我はなんぢの證詞をふかくおもふが故に わがすべての師にまさりて智慧おほし
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
我はなんぢの訓諭をまもるがゆゑに 老たる者にまさりて事をわきまふるなり
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
われ聖言をまもらんために わが足をとどめてもろもろのあしき途にゆかしめず
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
なんぢ我ををしへたまひしによりて 我なんぢの審判をはなれざりき
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
みことばの滋味はわが腭にあまきこといかばかりぞや 蜜のわが口に甘きにまされり
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
我なんぢの訓諭によりて智慧をえたり このゆゑに虚偽のすべての途をにくむ
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
なんぢの聖言はわがあしの燈火わが路のひかりなり
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
われなんぢのただしき審判をまもらんことをちかひ且かたくせり
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
われ甚いたく苦しめり ヱホバよねがはくは聖言にしたがひて我をいかしたまヘ
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
ヱホバよねがはくは誠意よりするわが口の献物をうけて なんぢの審判ををしへたまへ
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
わが霊魂はつねに危険ををかす されど我なんぢの法をわすれず
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
あしき者わがために羂をまうけたり されどわれ汝のさとしより迷ひいでざりき
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
われ汝のもろもろの證詞をとこしへにわが嗣業とせり これらの證詞はわが心をよろこばしむ
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
われ汝のおきてを終までとこしへに守らんとて之にこころを傾けたり
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
われ二心のものをにくみ汝のおきてを愛しむ
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
なんぢはわが匿るべき所わが盾なり われ聖言によりて望をいだく
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
惡きをなすものよ我をはなれされ われわが神のいましめを守らん
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
聖言にしたがひ我をささへて生存しめたまへ わが望につきて恥なからしめたまへ
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
われを支へたまへ さらばわれ安けかるべし われ恒になんぢの律法にこころをそそがん
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
すべて律法よりまよひいづるものを汝かろしめたまへり かれらの欺詐はむなしければなり
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
なんぢは地のすべての惡きものを渣滓のごとく除きさりたまふ この故にわれ汝のあかしを愛す
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
わが肉體なんぢを懼るるによりてふるふ 我はなんぢの審判をおそる
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
われは審判と公義とをおこなふ 我をすてて虐ぐるものに委ねたまふなかれ
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
汝のしもべの中保となりて福祉をえしめたまへ 高ぶるものの我をしへたぐるを容したまふなかれ
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
わが眼はなんぢの救となんぢのただしき聖言とをしたふによりておとろふ
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
ねがはくはなんぢの憐憫にしたがひてなんぢの僕をあしらひ 我になんぢの律法ををしへたまへ
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
我はなんぢの僕なり われに智慧をあたへてなんぢの證詞をしらしめたまへ
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
彼等はなんぢの法をすてたり 今はヱホバのはたらきたまふべき時なり
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
この故にわれ金よりもまじりなき金よりもまさりて汝のいましめを愛す
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
この故にもろもろのことに係るなんぢの一切のさとしを正しとおもふ 我すべてのいつはりの途をにくむ
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
汝のあかしは妙なり かかるが故にわが霊魂これをまもる
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
聖言うちひらくれば光をはなちて 愚かなるものをさとからしむ
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
我なんぢの誡命をしたふが故に わが口をひろくあけて喘ぎもとめたり
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
ねがはくは聖名を愛するものに恒になしたまふごとく身をかへして我をあはれみたまへ
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
聖言をもてわが歩履をととのへ もろもろの邪曲をわれに主たらしめたまふなかれ
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
われを人のしへたげより贖ひたまへ さらばわれ訓諭をまもらん
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
ねがはくは聖顔をなんぢの僕のうへにてらし 汝のおきてを我にをしへ給へ
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
人なんぢの法をまもらざるによりて わが眼のなみだ河のごとくに流る
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
ヱホバよなんぢは義しくなんぢの審判はなほし
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
汝ただしきと此上なき眞實とをもて その證詞を命じ給へり
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
わが敵なんぢの聖言をわすれたるをもて わが熱心われをほろぼせり
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
なんぢの聖言はいときよし 此故になんぢの僕はこれを愛す
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
われは微なるものにて人にあなどらるれども汝のさとしを忘れず
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
なんぢの義はとこしへの義なり汝ののりは眞理なり
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
われ患難と憂とにかかれども 汝のいましめはわが喜樂なり
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
なんぢの證詞はとこしへに義し ねがはくはわれに智慧をたまへ 我ながらふることを得ん
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
われ心をつくしてよばはれり ヱホバよ我にこたへたまへ 我なんぢの律法をまもらん
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
われ汝をよばはれり ねがはくはわれを救ひ給へ 我なんぢの證詞をまもらん
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
われ詰朝おきいでて呼はれり われ聖言によりて望をいだけり
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
夜の更のきたらぬに先だち わが眼はさめて汝のみことばを深くおもふ
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
ねがはくはなんぢの仁慈にしたがひてわが聲をききたまへ ヱホバよなんぢの審判にしたがひて我をいかしたまへ
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
惡をおひもとむるものは我にちかづけり 彼等はなんぢの法にとほくはなる
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
ヱホバよ汝はわれに近くましませり なんぢのすべての誡命はまことなり
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
われ早くよりなんぢの證詞によりて汝がこれを永遠にたてたまへることを知れり
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
ねがはくはわが患難をみて我をすくひたまへ 我なんぢの法をわすれざればなり
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
ねがはくはわが訟をあげつらひて我をあがなひ 聖言にしたがひて我をいかしたまへ
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
すくひは惡きものより遠くはなる かれらはなんぢの律法をもとめざればなり
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
ヱホバよなんぢの憐憫はおほいなり 願くはなんぢの審判にしたがひて我をいかしたまへ
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
我をせむる者われに敵するものおほし 我なんぢの證詞をはなるることなかりき
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
虚偽をおこなふもの汝のみことばを守らざるにより 我かれらを見てうれへたり
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
ねがはくはわが汝のさとしを愛すること幾何なるをかへりみたまへ ヱホバよなんぢの仁慈にしたがひて我をいかしたまへ
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
なんぢのみことばの總計はまことなり 汝のただしき審判はとこしへにいたるまで皆たゆることなし
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
もろもろの侯はゆゑなくして我をせむ 然どわが心はただ汝のみことばを畏る
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
われ人のおほいなる掠物をえたるごとくに 汝のみことばをよろこぶ
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
われ虚偽をにくみ之をいみきらへども 汝ののりを愛す
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
われ汝のただしき審判のゆゑをもて 一日に七次なんぢを讃稱ふ
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
なんぢの法をあいするものには大なる平安あり かれらには躓礙をあたふる者なし
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
ヱホバよ我なんぢの救をのぞみ汝のいましめをおこなへり
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
わが霊魂はなんぢの證詞をまもれり 我はいたく之をあいす
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
われなんぢの訓諭となんぢの證詞とをまもりぬ わがすべての道はみまへにあればなり
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
ヱホバよ願くはわがよぶ聲をみまへにちかづけ 聖言にしたがひて我にちゑをあたへたまへ
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
わが願をみまへにいたらせ 聖言にしたがひて我をたすけたまへ
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
わがくちびるは讃美をいだすべし 汝われに律法ををしへ給へばなり
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
わが舌はみことばを謳ふべし なんぢの一切のいましめは義なればなり
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
なんぢの手をつねにわが助となしたまへ われなんぢの訓諭をえらび用ゐたればなり
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
ヱホバよ我なんぢの救をしたへり なんぢの法はわがたのしみなり
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
願くはわが霊魂をながらへしめたまへ さらば汝をほめたたへん 汝のさばきの我をたすけんことを
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
われは亡はれたる羊のごとく迷ひいでぬ なんぢの僕をたづねたまへ われ汝のいましめを忘れざればなり
