< Зәбур 118 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
Исповедайтеся Господеви, яко благ, яко в век милость Его.
2 Исраил: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
Да речет убо дом Израилев: яко благ, яко в век милость Его.
3 Һарун җәмәти: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
Да речет убо дом Ааронь: яко благ, яко в век милость Его.
4 Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
Да рекут убо вси боящиися Господа: яко благ, яко в век милость Его.
5 Қистақта қелип Яһға нида қилдим; Яһ җавап берип, мени кәңри-азатиликтә турғузди.
От скорби призвах Господа, и услыша мя в пространство.
6 Пәрвәрдигар мән тәрәптидур, мән қорқмаймән; Инсан мени немә қилалисун?
Господь мне помощник, и не убоюся: что сотворит мне человек?
7 Пәрвәрдигар маңа ярдәм қилғучилар арисида болуп, мениң тәрипимдидур; Өчмәнлиримниң мәғлубийитини көримән.
Господь мне помощник, и аз воззрю на враги моя.
8 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Инсанға тайиништин әвзәлдур;
Благо есть надеятися на Господа, нежели надеятися на человека:
9 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Әмирләргә тайиништин әвзәлдур.
благо есть уповати на Господа, нежели уповати на князи.
10 Барлиқ әлләр мени қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән уларни һалак қилимән;
Вси языцы обыдоша мя, и именем Господним противляхся им:
11 Улар мени қоршивалди; бәрһәқ, қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән;
обышедше обыдоша мя, и именем Господним противляхся им:
12 Улар һәриләрдәк мени қоршивалди; Улар йеқилған янтақ отидәк тезла өчүрүлиду; Чүнки Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән.
обыдоша мя яко пчелы сот, и разгорешася яко огнь в тернии: и именем Господним противляхся им.
13 Сән [дүшмән] мени зәрб билән иттәрдиң, Жиқилғили тас қалдим; Бирақ Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болди.
Отриновен превратихся пасти, и Господь прият мя.
14 Күчүм вә нахшам болса Яһдур; У мениң ниҗатлиғим болди!
Крепость моя и пение мое Господь, и бысть ми во спасение.
15 Һәққанийларниң чедирлирида шатлиқ вә ниҗатлиқниң тәнтәнилири яңритилмақта; Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
Глас радости и спасения в селениих праведных: десница Господня сотвори силу.
16 Пәрвәрдигарниң оң қоли егиз көтирилгән! Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
Десница Господня вознесе мя, десница Господня сотвори силу.
17 Мән өлмәймән, бәлки яшаймән, Яһниң қилғанлирини җакалаймән.
Не умру, но жив буду и повем дела Господня.
18 Пәрвәрдигар маңа қаттиқ тәрбийә бәргән болсиму, Бирақ У мени өлүмгә тапшурмиди.
Наказуя наказа мя Господь, смерти же не предаде мя.
19 Һәққанийәт дәрвазилирини маңа ечип бериңлар; Мән киримән, Яһни мәдһийиләймән.
Отверзите мне врата правды: вшед в ня, исповемся Господеви.
20 Бу Пәрвәрдигарниң дәрвазисидур; Һәққанийлар буниңдин кириду!
Сия врата Господня: праведнии внидут в ня.
21 Мән саңа тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән маңа җавап қайтурдуң, Һәм мениң ниҗатлиғим болдуң.
Исповемся Тебе, яко услышал мя еси и был еси мне во спасение.
22 Тамчилар ташливәткән таш болса, Буҗәк теши болуп тикләнди.
Камень, егоже небрегоша зиждущии, сей бысть во главу угла:
23 Бу иш Пәрвәрдигардиндур, Бу көзимиз алдида карамәт болди.
от Господа бысть сей, и есть дивен во очесех наших.
24 Бу Пәрвәрдигар яратқан күндур; Биз униңда шатлинип хурсән болимиз.
Сей день, егоже сотвори Господь, возрадуемся и возвеселимся в онь.
25 Қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар, Сәндин өтүнимән; Сәндин өтүнимән, бизни яшнатқайсән!
О, Господи, спаси же: о, Господи, поспеши же.
26 Пәрвәрдигарниң намида Кәлгүчигә мубарәк болсун! Биз Пәрвәрдигарниң өйидә туруп саңа «Мубарәк!» дәп товлидуқ.
Благословен грядый во имя Господне: благословихом вы из дому Господня.
27 Пәрвәрдигар Тәңридур; У үстимизгә нур бәргән; Һейтлиқ қурбанлиқни танилар билән бағлаңлар, — Қурбангаһниң мүңгүзлиригә илип бағлаңлар.
Бог Господь, и явися нам: составите праздник во учащающих до рог олтаревых.
28 Сән мениң Илаһимдурсән, Мән Саңа тәшәккүр ейтимән; Мениң Худайим, мән Сени улуқлаймән.
Бог мой еси Ты, и исповемся Тебе: Бог мой еси Ты, и вознесу Тя: исповемся Тебе, яко услышал мя еси и был еси мне во спасение.
29 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар; Чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
Исповедайтеся Господеви, яко благ, яко в век милость Его.

< Зәбур 118 >