< Зәбур 118 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او تا ابدالاباداست.۱
2 Исраил: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
اسرائیل بگویند که «رحمت او تا ابدالاباداست.»۲
3 Һарун җәмәти: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
خاندان هارون بگویند که «رحمت او تاابدالاباد است.»۳
4 Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
ترسندگان خداوند بگویند که «رحمت او تا ابدالاباد است.»۴
5 Қистақта қелип Яһға нида қилдим; Яһ җавап берип, мени кәңри-азатиликтә турғузди.
در تنگی یاه را خواندم. یاه مرا اجابت فرموده، در جای وسیع آورد.۵
6 Пәрвәрдигар мән тәрәптидур, мән қорқмаймән; Инсан мени немә қилалисун?
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه تواندکرد؟۶
7 Пәрвәрдигар маңа ярдәм қилғучилар арисида болуп, мениң тәрипимдидур; Өчмәнлиримниң мәғлубийитини көримән.
خداوند برایم از مددکاران من است. پس من بر نفرت کنندگان خود آرزوی خویش راخواهم دید.۷
8 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Инсанға тайиништин әвзәлдур;
به خداوند پناه بردن بهتر است ازتوکل نمودن بر آدمیان.۸
9 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Әмирләргә тайиништин әвзәлдур.
به خداوند پناه بردن بهتراست از توکل نمودن بر امیران.۹
10 Барлиқ әлләр мени қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән уларни һалак қилимән;
جمیع امتها مرااحاطه کردند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد.۱۰
11 Улар мени қоршивалди; бәрһәқ, қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән;
مرا احاطه کردند و دور مراگرفتند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد.۱۱
12 Улар һәриләрдәк мени қоршивалди; Улар йеқилған янтақ отидәк тезла өчүрүлиду; Чүнки Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән.
مثل زنبورها مرا احاطه کردند ومثل آتش خارها خاموش شدند. زیرا که به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد.۱۲
13 Сән [дүшмән] мени зәрб билән иттәрдиң, Жиқилғили тас қалдим; Бирақ Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болди.
بر من سخت هجوم آوردی تا بیفتم، لیکن خداوند مرااعانت نمود.۱۳
14 Күчүм вә нахшам болса Яһдур; У мениң ниҗатлиғим болди!
خداوند قوت و سرود من است ونجات من شده است.۱۴
15 Һәққанийларниң чедирлирида шатлиқ вә ниҗатлиқниң тәнтәнилири яңритилмақта; Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
آواز ترنم و نجات درخیمه های عادلان است. دست راست خداوند باشجاعت عمل می‌کند.۱۵
16 Пәрвәрдигарниң оң қоли егиз көтирилгән! Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
دست راست خداوندمتعال است. دست راست خداوند با شجاعت عمل می‌کند.۱۶
17 Мән өлмәймән, бәлки яшаймән, Яһниң қилғанлирини җакалаймән.
نمی میرم بلکه زیست خواهم کرد و کارهای یاه را ذکر خواهم نمود.۱۷
18 Пәрвәрдигар маңа қаттиқ тәрбийә бәргән болсиму, Бирақ У мени өлүмгә тапшурмиди.
یاه مرابه شدت تنبیه نموده، لیکن مرا به موت نسپرده است.۱۸
19 Һәққанийәт дәрвазилирини маңа ечип бериңлар; Мән киримән, Яһни мәдһийиләймән.
دروازه های عدالت را برای من بگشایید! به آنها داخل شده، یاه را حمد خواهم گفت.۱۹
20 Бу Пәрвәрдигарниң дәрвазисидур; Һәққанийлар буниңдин кириду!
دروازه خداوند این است. عادلان بدان داخل خواهند شد.۲۰
21 Мән саңа тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән маңа җавап қайтурдуң, Һәм мениң ниҗатлиғим болдуң.
تو را حمد می‌گویم زیرا که مرااجابت فرموده و نجات من شده‌ای.۲۱
22 Тамчилар ташливәткән таш болса, Буҗәк теши болуп тикләнди.
سنگی راکه معماران رد کردند، همان سر زاویه شده است.۲۲
23 Бу иш Пәрвәрдигардиндур, Бу көзимиз алдида карамәт болди.
این از جانب خداوند شده و در نظر ما عجیب است.۲۳
24 Бу Пәрвәрдигар яратқан күндур; Биз униңда шатлинип хурсән болимиз.
این است روزی که خداوند ظاهر کرده است. درآن وجد و شادی خواهیم نمود.۲۴
25 Қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар, Сәндин өтүнимән; Сәндин өтүнимән, бизни яшнатқайсән!
آه‌ای خداوند نجات ببخش! آه‌ای خداوند سعادت عطا فرما!۲۵
26 Пәрвәрдигарниң намида Кәлгүчигә мубарәк болсун! Биз Пәрвәрдигарниң өйидә туруп саңа «Мубарәк!» дәп товлидуқ.
متبارک باد او که به نام خداوندمی آید. شما را از خانه خداوند برکت می‌دهیم.۲۶
27 Пәрвәрдигар Тәңридур; У үстимизгә нур бәргән; Һейтлиқ қурбанлиқни танилар билән бағлаңлар, — Қурбангаһниң мүңгүзлиригә илип бағлаңлар.
یهوه خدایی است که ما را روشن ساخته است. ذبیحه را به ریسمانها بر شاخهای قربانگاه ببندید.۲۷
28 Сән мениң Илаһимдурсән, Мән Саңа тәшәккүр ейтимән; Мениң Худайим, мән Сени улуқлаймән.
تو خدای من هستی تو، پس تو را حمدمی گویم. خدای من، تو را متعال خواهم خواند.۲۸
29 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар; Чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست ورحمت او تا ابدالاباد است.۲۹

< Зәбур 118 >