Зәбур 118
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
Danket dem HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Gnade!
2 Исраил: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
So bekenne denn Israel: »Ja, ewiglich währt seine Gnade!«
3 Һарун җәмәти: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
So bekenne denn Aarons Haus: »Ja, ewiglich währt seine Gnade!«
4 Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
So mögen denn alle Gottesfürcht’gen bekennen: »Ja, ewiglich währt seine Gnade!«
5 Қистақта қелип Яһға нида қилдим; Яһ җавап берип, мени кәңри-азатиликтә турғузди.
Aus meiner Bedrängnis rief ich zum HERRN: da hat der HERR mich erhört, mir weiten Raum geschafft.
6 Пәрвәрдигар мән тәрәптидур, мән қорқмаймән; Инсан мени немә қилалисун?
Ist der HERR für mich, so fürchte ich nichts: was können Menschen mir tun?
7 Пәрвәрдигар маңа ярдәм қилғучилар арисида болуп, мениң тәрипимдидур; Өчмәнлиримниң мәғлубийитини көримән.
Tritt der HERR für mich zu meiner Hilfe ein, so werde ich siegreich jubeln über meine Feinde.
8 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Инсанға тайиништин әвзәлдур;
Besser ist’s auf den HERRN vertrauen als auf Menschen sich verlassen;
9 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Әмирләргә тайиништин әвзәлдур.
besser ist’s auf den HERRN vertrauen als auf Fürsten sich verlassen.
10 Барлиқ әлләр мени қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән уларни һалак қилимән;
Die Heidenvölker alle hatten mich umringt: im Namen des HERRN, so vertilgte ich sie;
11 Улар мени қоршивалди; бәрһәқ, қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән;
sie hatten mich umringt, umzingelt: im Namen des HERRN, so vertilgte ich sie;
12 Улар һәриләрдәк мени қоршивалди; Улар йеқилған янтақ отидәк тезла өчүрүлиду; Чүнки Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән.
sie hatten mich umringt wie Bienenschwärme; schnell wie ein Dornenfeuer sind sie erloschen: im Namen des HERRN, so vertilgte ich sie.
13 Сән [дүшмән] мени зәрб билән иттәрдиң, Жиқилғили тас қалдим; Бирақ Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болди.
Man hat mich hart gestoßen, damit ich fallen sollte, doch der HERR hat mir geholfen.
14 Күчүм вә нахшам болса Яһдур; У мениң ниҗатлиғим болди!
Meine Stärke und mein Lobpreis ist der HERR, und er ist mein Retter geworden.
15 Һәққанийларниң чедирлирида шатлиқ вә ниҗатлиқниң тәнтәнилири яңритилмақта; Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
Jubel und Siegeslieder erschallen in den Zelten der Gerechten: »Die Hand des HERRN schafft mächtige Taten,
16 Пәрвәрдигарниң оң қоли егиз көтирилгән! Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
die Hand des HERRN erhöht, die Hand des HERRN schafft mächtige Taten!«
17 Мән өлмәймән, бәлки яшаймән, Яһниң қилғанлирини җакалаймән.
Ich werde nicht sterben, nein, ich werde leben und die Taten des HERRN verkünden.
18 Пәрвәрдигар маңа қаттиқ тәрбийә бәргән болсиму, Бирақ У мени өлүмгә тапшурмиди.
Der HERR hat mich hart gezüchtigt, doch dem Tode mich nicht preisgegeben.
19 Һәққанийәт дәрвазилирини маңа ечип бериңлар; Мән киримән, Яһни мәдһийиләймән.
Öffnet mir die Tore der Gerechtigkeit: ich will durch sie eingehn, dem HERRN zu danken. –
20 Бу Пәрвәрдигарниң дәрвазисидур; Һәққанийлар буниңдин кириду!
Dies ist das Tor des HERRN: Gerechte dürfen hier eingehn. –
21 Мән саңа тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән маңа җавап қайтурдуң, Һәм мениң ниҗатлиғим болдуң.
Ich danke dir, daß du mich erhört hast und bist mir ein Retter geworden.
22 Тамчилар ташливәткән таш болса, Буҗәк теши болуп тикләнди.
Der Stein, den die Bauleute verworfen haben, der ist zum Eckstein geworden;
23 Бу иш Пәрвәрдигардиндур, Бу көзимиз алдида карамәт болди.
vom HERRN ist dies geschehn, in unsern Augen ein Wunder!
24 Бу Пәрвәрдигар яратқан күндур; Биз униңда шатлинип хурсән болимиз.
Dies ist der Tag, den der HERR gemacht hat: laßt uns jubeln und fröhlich an ihm sein! –
25 Қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар, Сәндин өтүнимән; Сәндин өтүнимән, бизни яшнатқайсән!
Ach hilf doch, HERR, ach, HERR, laß wohl gelingen! –
26 Пәрвәрдигарниң намида Кәлгүчигә мубарәк болсун! Биз Пәрвәрдигарниң өйидә туруп саңа «Мубарәк!» дәп товлидуқ.
Gesegnet sei, der da kommt im Namen des HERRN! Wir segnen euch vom Hause des HERRN aus.
27 Пәрвәрдигар Тәңридур; У үстимизгә нур бәргән; Һейтлиқ қурбанлиқни танилар билән бағлаңлар, — Қурбангаһниң мүңгүзлиригә илип бағлаңлар.
Der HERR ist Gott, er hat uns Licht gegeben: schlinget den Reigen, mit Zweigen (geschmückt), bis an die Hörner des Altars!
28 Сән мениң Илаһимдурсән, Мән Саңа тәшәккүр ейтимән; Мениң Худайим, мән Сени улуқлаймән.
Du bist mein Gott, ich will dir danken; mein Gott, ich will dich erheben!
29 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар; Чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
Danket dem HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Gnade.
