< Зәбур 118 >

1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
Halleluja! Tak HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
2 Исраил: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
Israel sige: »Thi hans Miskundhed varer evindelig!«
3 Һарун җәмәти: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
Arons Hus sige: »Thi hans Miskundhed varer evindelig!«
4 Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун!
De, som frygter HERREN, sige: »Thi hans Miskundhed varer evindelig!«
5 Қистақта қелип Яһға нида қилдим; Яһ җавап берип, мени кәңри-азатиликтә турғузди.
Jeg paakaldte HERREN i Trængslen, HERREN svared og førte mig ud i aabent Land.
6 Пәрвәрдигар мән тәрәптидур, мән қорқмаймән; Инсан мени немә қилалисун?
HERREN er med mig, jeg frygter ikke, hvad kan Mennesker gøre mig?
7 Пәрвәрдигар маңа ярдәм қилғучилар арисида болуп, мениң тәрипимдидур; Өчмәнлиримниң мәғлубийитини көримән.
HERREN, han er min Hjælper, jeg skal se med Fryd paa dem, der hader mig.
8 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Инсанға тайиништин әвзәлдур;
At ty til HERREN er godt fremfor at stole paa Mennesker;
9 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, Әмирләргә тайиништин әвзәлдур.
at ty til HERREN er godt fremfor at stole paa Fyrster.
10 Барлиқ әлләр мени қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән уларни һалак қилимән;
Alle Folkeslag flokkedes om mig, jeg slog dem ned i HERRENS Navn;
11 Улар мени қоршивалди; бәрһәқ, қоршивалди; Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән;
de flokkedes om mig fra alle Sider, jeg slog dem ned i HERRENS Navn;
12 Улар һәриләрдәк мени қоршивалди; Улар йеқилған янтақ отидәк тезла өчүрүлиду; Чүнки Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән.
de flokkedes om mig som Bier, blussed op som Ild i Torne, jeg slog dem ned i HERRENS Navn.
13 Сән [дүшмән] мени зәрб билән иттәрдиң, Жиқилғили тас қалдим; Бирақ Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болди.
Haardt blev jeg ramt, saa jeg faldt, men HERREN hjalp mig.
14 Күчүм вә нахшам болса Яһдур; У мениң ниҗатлиғим болди!
Min Styrke og Lovsang er HERREN, han blev mig til Frelse.
15 Һәққанийларниң чедирлирида шатлиқ вә ниҗатлиқниң тәнтәнилири яңритилмақта; Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
Jubel og Sejrsraab lyder i de retfærdiges Telte: »HERRENS højre øver Vælde,
16 Пәрвәрдигарниң оң қоли егиз көтирилгән! Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
HERRENS højre er løftet, HERRENS højre øver Vælde!«
17 Мән өлмәймән, бәлки яшаймән, Яһниң қилғанлирини җакалаймән.
Jeg skal ikke dø, men leve og kundgøre HERRENS Gerninger.
18 Пәрвәрдигар маңа қаттиқ тәрбийә бәргән болсиму, Бирақ У мени өлүмгә тапшурмиди.
HERREN tugted mig haardt, men gav mig ej hen i Døden.
19 Һәққанийәт дәрвазилирини маңа ечип бериңлар; Мән киримән, Яһни мәдһийиләймән.
Oplad mig Retfærdigheds Porte, ad dem gaar jeg ind og lovsynger HERREN!
20 Бу Пәрвәрдигарниң дәрвазисидур; Һәққанийлар буниңдин кириду!
Her er HERRENS Port, ad den gaar retfærdige ind.
21 Мән саңа тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән маңа җавап қайтурдуң, Һәм мениң ниҗатлиғим болдуң.
Jeg vil takke dig, thi du bønhørte mig, og du blev mig til Frelse.
22 Тамчилар ташливәткән таш болса, Буҗәк теши болуп тикләнди.
Den Sten, Bygmestrene forkastede, er blevet Hovedhjørnesten.
23 Бу иш Пәрвәрдигардиндур, Бу көзимиз алдида карамәт болди.
Fra HERREN er dette kommet, det er underfuldt for vore Øjne.
24 Бу Пәрвәрдигар яратқан күндур; Биз униңда шатлинип хурсән болимиз.
Denne er Dagen, som HERREN har gjort, lad os juble og glæde os paa den!
25 Қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар, Сәндин өтүнимән; Сәндин өтүнимән, бизни яшнатқайсән!
Ak, HERRE, frels dog, ak, HERRE, lad det dog lykkes!
26 Пәрвәрдигарниң намида Кәлгүчигә мубарәк болсун! Биз Пәрвәрдигарниң өйидә туруп саңа «Мубарәк!» дәп товлидуқ.
Velsignet den, der kommer, i HERRENS Navn; vi velsigner eder fra HERRENS Hus!
27 Пәрвәрдигар Тәңридур; У үстимизгә нур бәргән; Һейтлиқ қурбанлиқни танилар билән бағлаңлар, — Қурбангаһниң мүңгүзлиригә илип бағлаңлар.
HERREN er Gud, og han lod det lysne for os. Festtoget med Grenene slynge sig frem, til Alterets Horn er naaet!
28 Сән мениң Илаһимдурсән, Мән Саңа тәшәккүр ейтимән; Мениң Худайим, мән Сени улуқлаймән.
Du er min Gud, jeg vil takke dig, min Gud, jeg vil ophøje dig!
29 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар; Чүнки У меһривандур; Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!
Tak HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

< Зәбур 118 >