Зәбур 117

1 Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар, барлиқ әлләр; Һәммә хәлиқләр, Уни махтаңлар!

もろもろの国よ、主をほめたたえよ。もろもろの民よ、主をたたえまつれ。

2 Чүнки бизгә бағлиған өзгәрмәс муһәббити ғәлибиликтур; Һәм Пәрвәрдигарниң һәқиқәт-садақити мәңгүлүктур! Һәмдусана!

われらに賜わるそのいつくしみは大きいからである。主のまことはとこしえに絶えることがない。主をほめたたえよ。