Зәбур 117

1 Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар, барлиқ әлләр; Һәммә хәлиқләр, Уни махтаңлар!

١ سَبِّحُوا الرَّبَّ يَا جَمِيعَ الأُمَمِ، وَمَجِّدُوهُ يَا كُلَّ الشُّعُوبِ.

2 Чүнки бизгә бағлиған өзгәрмәс муһәббити ғәлибиликтур; Һәм Пәрвәрдигарниң һәқиқәт-садақити мәңгүлүктур! Һәмдусана!

٢ لأَنَّ رَحْمَتَهُ غَلَبَتْ عَلَيْنَا، وَأَمَانَةُ الرَّبِّ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. هَلِّلُويَا!