Зәбур 116

1 Мән Пәрвәрдигарни сөйимән, Чүнки У мениң авазимни, йелинишлиримни аңлиған.

۱ خداوند را محبت می‌نمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است.

2 Чүнки У қулиқини маңа салди, Шуңа мән барлиқ күнлиримдә Униңға илтиҗа қилип чақиримән.

۲ زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند.

3 Өлүм асарәтлири мени чирмивалди; Тәһтисараниң дәрдлири мени тутувалди; Мән пешкәлликкә йолуқтум, әләм тарттим; (Sheol h7585)

۳ ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم. (Sheol h7585)

4 Шуниң билән мән Пәрвәрдигарниң намиға тохтимай нида қилдим: — «Сәндин өтүнимән, и Пәрвәрдигар, Җенимни қутулдурғайсән!

۴ آنگاه نام خداوند را خواندم. آه‌ای خداوند جان مرارهایی ده!

5 Шәпқәтликтур Пәрвәрдигар, һәққанийдур; Худайимиз рәһимдилдур.

۵ خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است.

6 Пәрвәрдигар наданни сақлайду; Мән харап әһвалға чүшүрүлдум, У мени қутқузди.

۶ خداوند ساده دلان را محافظت می‌کند. ذلیل بودم و مرا نجات داد.

7 Һәй җеним, қайтидин хатирҗәм бол; Чүнки Пәрвәрдигар сехийлик, меһриванлиқ көрсәтти;

۷ ‌ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است.

8 Чүнки Сән җенимни өлүмдин, көзлиримни яшлардин, Аяқлиримни путлишиштин қутқузғансән.

۸ زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن.

9 Мән Пәрвәрдигар алдида тирикләрниң зиминида маңимән: –

۹ به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان.

10 Ишәнгиним үчүн мундақ сөз қилғанмән: — «Мән қаттиқ хар қилинғанмән».

۱۰ ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم.

11 Җиддийләшкинимдин: — «адәмләрниң һәммиси ялғанчи!» — Дегәнмән.

۱۱ درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.»

12 Маңа көрсәткән барлиқ яхшилиқлирини мән немә билән Пәрвәрдигарға қайтуримән?

۱۲ خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟

13 — Ниҗатлиқ қәдәһини қолумға алимән, Вә Пәрвәрдигарниң намини чақирип илтиҗа қилимән;

۱۳ پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند.

14 Мән қилған қәсәмлиримни Пәрвәрдигар алдида ада қилимән; Бәрһәқ, Униң барлиқ хәлқи алдида уларни ада қилимән.

۱۴ نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او.

15 Пәрвәрдигарниң нәзиридә, Өз мөмин бәндилириниң өлүми қиммәтлик иштур!

۱۵ موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است.

16 Аһ Пәрвәрдигар, мән бәрһәқ Сениң қулуңдурмән; Мән Сениң қулуңдурмән, дедигиңниң оғли екәнмән; Сән мениң асарәтлиримни йәшкәнсән;

۱۶ آه‌ای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشوده‌ای!

17 Мән Саңа тәшәккүр қурбанлиқлирини сунимән, Пәрвәрдигарниң намини чақирип илтиҗа қилимән;

۱۷ قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند.

18 Мән қилған қәсәмлиримни Пәрвәрдигар алдида ада қилимән; Бәрһәқ, Униң барлиқ хәлқи алдида уларни ада қилимән;

۱۸ نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی،

19 Пәрвәрдигарниң өйиниң һойлилирида, Сениң оттуруңда туруп, и Йерусалим, [Қәсәмлиримни ада қилимән]! Һәмдусана!

۱۹ در صحن های خانه خداوند، در اندرون تو‌ای اورشلیم. هللویاه!