< Зәбур 115 >

1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Icke åt oss, HERRE, icke åt oss, utan åt ditt namn giv äran, för din nåds, för din sannings skull.
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Varför skulle hedningarna få säga: "Var är nu deras Gud?"
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Vår Gud är ju i himmelen; han kan göra allt vad han vill.
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Men deras avgudar äro silver och guld, verk av människohänder.
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
De hava mun och tala icke, de hava ögon och se icke,
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
de hava öron och höra icke, de hava näsa och lukta icke.
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
Med sina händer taga de icke, med sina fötter gå de icke; de hava intet ljud i sin strupe.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
De som hava gjort dem skola bliva dem lika, ja, alla som förtrösta på dem.
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
I av Israel, förtrösten på HERREN. Ja, han är deras hjälp och sköld.
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
I av Arons hus, förtrösten på HERREN. Ja, han är deras hjälp och sköld.
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
I som frukten HERREN, förtrösten på HERREN. Ja, han är deras hjälp och sköld.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
HERREN har tänkt på oss, han skall välsigna, han skall välsigna Israels hus, han skall välsigna Arons hus,
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
han skall välsigna dem som frukta HERREN, de små såväl som de stora.
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
Ja, HERREN föröke eder, seder själva och edra barn.
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
Varen välsignade av HERREN, av honom som har gjort himmel och jord.
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
Himmelen är HERRENS himmel, och jorden har han givit åt människors barn.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
De döda prisa icke HERREN, ingen som har farit ned i det tysta.
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
Men vi, vi skola lova HERREN från nu och till evig tid. Halleluja!

< Зәбур 115 >