< Зәбур 115 >

1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Não a nós, SENHOR; não a nós, mas a teu nome dá glória; por tua bondade, por tua fidelidade.
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Porque as nações dirão: Onde está o Deus deles?
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Porém nosso Deus está nos céus, ele faz tudo o que lhe agrada.
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Os ídolos deles são prata e ouro, obras de mãos humanas.
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
Têm boca, mas não falam; têm olhos, mas não veem;
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
Têm ouvidos, mas não ouvem; tem nariz, mas não cheiram;
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
Têm mãos, mas não apalpam; têm pés, mas não andam; nem falam com suas gargantas.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
Tornem-se como eles os que os fazem, [e] todos os que neles confiam.
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
Ó Israel, confia no SENHOR; ele é sua ajuda e seu escudo.
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
Ó casa de Arão, confiai no SENHOR; ele é sua ajuda e seu escudo.
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
Vós que temeis ao SENHOR, confiai no SENHOR; ele é sua ajuda e seu escudo.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
O SENHOR tem se lembrado de nós; ele há de abençoar; ele abençoará a casa de Israel; ele abençoará a casa de Arão.
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
Ele abençoará aos que temem ao SENHOR; tanto os pequenos como os grandes.
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
O SENHOR vos aumentará, vós e vossos filhos.
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
Benditos sois vós [que pertenceis] ao SENHOR, que fez os céus e a terra.
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
[Quanto] aos céus, os céus são do SENHOR; mas a terra ele deu aos filhos dos homens.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
Os mortos não louvam ao SENHOR, nem os que descem ao silêncio.
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
Porém nós bendiremos ao SENHOR, desde agora e para sempre. Aleluia!

< Зәбур 115 >