Зәбур 115
1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Ikkje oss, Herre, ikkje oss, men ditt namn gjeve du æra for di miskunn, for din truskap skuld!
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Kvifor skal heidningarne segja: «Kvar er no deira Gud?»
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Vår Gud er då i himmelen, alt det han vil, gjer han.
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Deira avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje;
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
dei hev øyro, men høyrer ikkje, dei hev nos, men luktar ikkje.
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
Med sine hender grip dei ikkje, med sine føter gjeng dei ikkje, dei hev ikkje mål i strupen.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
Israel, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
Arons hus, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
De som ottast Herren, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
Herren kom oss i hug, han skal velsigna, han skal velsigna Israels hus, han skal velsigna Arons hus,
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
han skal velsigna deim som ottast Herren, dei små med dei store.
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
Herren late dykk auka, dykk og dykkar born!
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
Velsigna er de av Herren, han som skapte himmel og jord.
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
Himmelen er himmel for Herren, men jordi hev han gjeve menneskjeborni.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
Dei daude lovar ikkje Herren, ingen av deim som stig ned i stilla.
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
Men me skal lova Herren frå no og til æveleg tid. Halleluja!
