< Зәбур 115 >

1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
主よ、栄光をわれらにではなく、われらにではなく、あなたのいつくしみと、まこととのゆえに、ただ、み名にのみ帰してください。
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
なにゆえ、もろもろの国民は言うのでしょう、「彼らの神はどこにいるのか」と。
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
われらの神は天にいらせられる。神はみこころにかなうすべての事を行われる。
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
彼らの偶像はしろがねと、こがねで、人の手のわざである。
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
それは口があっても語ることができない。目があっても見ることができない。
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
耳があっても聞くことができない。鼻があってもかぐことができない。
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
手があっても取ることができない。足があっても歩くことができない。また、のどから声を出すこともできない。
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
これを造る者と、これに信頼する者とはみな、これと等しい者になる。
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
イスラエルよ、主に信頼せよ。主は彼らの助け、また彼らの盾である。
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
アロンの家よ、主に信頼せよ。主は彼らの助け、また彼らの盾である。
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
主を恐れる者よ、主に信頼せよ。主は彼らの助け、また彼らの盾である。
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
主はわれらをみこころにとめられた。主はわれらを恵み、イスラエルの家を恵み、アロンの家を恵み、
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
また、小さい者も、大いなる者も、主を恐れる者を恵まれる。
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
どうか、主があなたがたを増し加え、あなたがたと、あなたがたの子孫とを増し加えられるように。
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
天地を造られた主によってあなたがたが恵まれるように。
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
天は主の天である。しかし地は人の子らに与えられた。
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
死んだ者も、音なき所に下る者も、主をほめたたえることはない。
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
しかし、われらは今より、とこしえに至るまで、主をほめまつるであろう。主をほめたたえよ。

< Зәбур 115 >