< Зәбур 115 >

1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Nicht uns, HERR, nicht uns, sondern deinem Namen gib Ehre, um deiner Gnade und Treue willen!
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Warum sollen die Heiden sagen: «Wo ist denn ihr Gott?»
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Aber unser Gott ist ja im Himmel; er tut alles, was er will.
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Ihre Götzen sind Silber und Gold, von Menschenhänden gemacht.
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
Sie haben einen Mund und reden nicht, sie haben Augen und sehen nicht;
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
Ohren haben sie und hören nicht, eine Nase haben sie und riechen nicht;
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
Hände haben sie und greifen nicht, Füße haben sie und gehen nicht; mit ihrer Kehle geben sie keinen Laut.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
Ihnen sind gleich, die sie machen, alle, die auf sie vertrauen.
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
Israel, vertraue auf den HERRN! Er ist ihre Hilfe und ihr Schild.
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
Haus Aaron, vertraue auf den HERRN! Er ist ihre Hilfe und ihr Schild.
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
Die ihr den HERRN fürchtet, vertrauet auf den HERRN! Er ist ihre Hilfe und ihr Schild.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
Der HERR wolle unser gedenken; er wolle segnen! Er segne das Haus Israel, er segne das Haus Aaron!
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
Er segne, die den HERRN fürchten, die Kleinen samt den Großen!
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
Der HERR wolle euch mehren, euch und eure Kinder!
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
Gesegnet seid ihr vom HERRN, der Himmel und Erde gemacht hat.
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
Der Himmel gehört dem HERRN; aber die Erde hat er den Menschenkindern gegeben.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
Die Toten rühmen den HERRN nicht und keiner, der zur Stille hinabfährt.
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
Wir aber wollen den HERRN preisen von nun an bis in Ewigkeit. Hallelujah!

< Зәбур 115 >