< Зәбур 115 >

1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Nicht uns, HERR, nicht uns, sondern deinem Namen gib Ehre um deine Gnade und Wahrheit!
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Warum sollen die Heiden sagen: Wo ist nun ihr Gott?
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Aber unser Gott ist im Himmel; er kann schaffen, was er will.
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Jener Götzen aber sind Silber und Gold, von Menschenhänden gemacht.
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
Sie haben Mäuler und reden nicht; sie haben Augen und sehen nicht;
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
sie haben Ohren und hören nicht; sie haben Nasen und riechen nicht;
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
sie haben Hände und greifen nicht; Füße haben sie und gehen nicht und reden nicht durch ihren Hals.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
Die solche machen, sind gleich also, und alle, die auf sie hoffen.
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
Aber Israel hoffe auf den HERRN; der ist ihre Hilfe und Schild.
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
Das Haus Aaron hoffe auf den HERRN; der ist ihre Hilfe und Schild.
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
Die den HERRN fürchten, hoffen auch auf den HERRN; der ist ihre Hilfe und Schild.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
Der HERR denket an uns und segnet uns. Er segnet das Haus Israel; er segnet das Haus Aaron;
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
er segnet, die den HERRN fürchten, beide Kleine und Große.
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
Der HERR segne euch je mehr und mehr, euch und eure Kinder!
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
Ihr seid die Gesegneten des HERRN, der Himmel und Erde gemacht hat.
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
Der Himmel allenthalben ist des HERRN; aber die Erde hat er den Menschenkindern gegeben.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
Die Toten werden dich, HERR, nicht loben, noch die hinunterfahren in die Stille,
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
sondern wir loben den HERRN von nun an bis in Ewigkeit. Halleluja!

< Зәбур 115 >