Зәбур 115
1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Nicht uns, nicht uns, nein, Deinem Namen gib die Ehre, Herr, und Deiner Huld und Deiner Treue!
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Was sollten schon die Heiden sagen: "Wo ist ihr Gott?"
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Im Himmel ist er, unser Gott, der alles, was er will, vollbringt. -
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Doch ihre Götzen sind von Gold und Silber, ein Werk von Menschenhänden.
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
Sie haben einen Mund und reden nicht; Sie haben Augen, doch sie sehen nicht.
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
Nicht hören sie mit ihren Ohren; nicht riechen sie mit ihrer Nase.
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
Nicht tasten sie mit ihren Händen; nicht gehen sie mit ihren Füßen; sie bringen keinen Laut aus ihrer Kehle.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
Wie sie, so werden ihre Schöpfer und alle, die auf sie vertrauen. -
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
Hat aber Israel fest auf den Herrn gebaut, dann ist er ihm ein Schutz und Schild.
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
Baut Aarons Haus fest auf den Herrn, dann ist er ihnen Schutz und Schild.
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
Und bauen, die den Herren fürchten, auf den Herrn, dann ist er ihnen Schutz und Schild.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
So segne unsern Fortbestand der Herr! Er segne das Haus Israel! Er segne Aarons Haus!
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
Er segne, die den Herren fürchten, die Kleinen mit den Großen!
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
Der Herr vermehre euch, euch selbst und eure Kinder!
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
So seid gesegnet von dem Herrn, dem Schöpfer Himmels und der Erde! -
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
Der Himmel ist ein Himmel für den Herrn; die Erde nur gibt er den Menschenkindern.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
Die Toten loben nicht den Herrn, nicht die ins stille Reich Gesunkenen.
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
Dagegen wollen wir den Herrn lobpreisen von nun an bis in Ewigkeit. Alleluja!
