< Зәбур 115 >

1 Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
Ikke os, o HERRE, ikke os, men dit Navn, det give du Ære for din Miskundheds og Trofastheds Skyld!
2 Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
Hvi skal Folkene sige: »Hvor er dog deres Gud?«
3 Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
Vor Gud, han er i Himlen; alt, hvad han vil, det gør han!
4 Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
Deres Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;
5 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;
6 Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
de har Ører, men hører ikke, Næse, men lugter dog ej;
7 Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
de har Hænder, men føler ikke, Fødder, men gaar dog ej, deres Strube frembringer ikke en Lyd.
8 Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
Som dem skal de, der lavede dem, blive, enhver, som stoler paa dem!
9 И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
Israel stoler paa HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;
10 И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
Arons Hus stoler paa HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;
11 Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
de, som frygter HERREN, stoler paa ham, han er deres Hjælp og Skjold.
12 Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
HERREN kommer os i Hu, velsigner, velsigner Israels Hus, velsigner Arons Hus,
13 Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
velsigner dem, der frygter HERREN, og det baade smaa og store.
14 Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
HERREN lader eder vokse i Tal, eder og eders Børn;
15 Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
velsignet er I af HERREN, Himlens og Jordens Skaber.
16 Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
Himlen er HERRENS Himmel, men Jorden gav han til Menneskens Børn.
17 Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
De døde priser ej HERREN, ingen af dem, der steg ned i det tavse.
18 Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!
Men vi, vi lover HERREN, fra nu og til evig Tid!

< Зәбур 115 >