< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.