Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

När Israel drog ut ur Egypten, Jakobs hus ut ifrån folket med främmande tunga,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

då vart Juda hans helgedom, Israel hans herradöme.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Havet såg det och flydde, Jordan vände tillbaka.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Bergen hoppade såsom vädurar, höjderna såsom lamm.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Varför flyr du undan, du hav? Du Jordan, varför vänder du tillbaka?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

I berg, varför hoppen I såsom vädurar, I höjder, såsom lamm?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

För Herren må du väl bäva, du jord, för Jakobs Guds ansikte,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

för honom som förvandlar klippan till en vattenrik sjö, hårda stenen till en vattenkälla.