Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Då Israel ut ur Egypten drog, Jacobs hus ifrå främmande folk.

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Då vardt Juda hans helgedom, Israel hans välde.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Hafvet såg det, och flydde; Jordanen vände tillbaka.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Bergen sprungo såsom lamb; högarna såsom ung får.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Hvad var dig, du haf, att du flydde; och du Jordan, att du tillbakavände?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

I berg, att I sprungen såsom lamb; I högar, såsom ung får?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

För Herranom bäfvade jorden, för Jacobs Gud;

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Den bergsklipporna förvandlar uti vattusjöar, och stenen i vattukällor.