Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Cuando Israel salió de Egipto, La casa de Jacob de un pueblo de lengua extraña,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Judá fue su santuario, E Israel, su dominio.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

El mar [lo] vio y huyó, El Jordán retrocedió.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Las montañas saltaron como carneros, Las colinas, como corderos.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

¿Qué te ocurrió, oh mar, que huiste? ¿Y tú, oh Jordán, que retrocediste?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

¿[Ustedes, oh montañas], que saltan como carneros, Y ustedes, oh colinas, como corderos?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Tiembla, oh tierra, ante ʼAdonay, Ante el ʼElohim de Jacob,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Quien convirtió la peña en un estanque de aguas, Y el pedernal en manantial de aguas.