Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Cuando Israel salió de Egipto, la casa de Jacob de un pueblo de lengua extranjera,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Judá se convirtió en su santuario, Israel su dominio.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

El mar lo vio y huyó. El Jordán fue expulsado.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Las montañas saltaron como carneros, las pequeñas colinas como corderos.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

¿Qué fue, mar, que huyó? Tú, Jordan, ¿te volviste?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

¿Montañas, que saltan como carneros? ¿Colinas pequeñas, como corderos?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Tiembla, tierra, ante la presencia del Señor, en la presencia del Dios de Jacob,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

que convirtió la roca en un estanque de agua, el pedernal en un manantial de aguas.