< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Ko je Izrael odšel iz Egipta, hiša Jakobova od ljudi tujega jezika,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
je bil Juda njegovo svetišče in Izrael njegovo gospostvo.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Morje je to videlo in pobegnilo; Jordan je bil gnan nazaj.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Gore so poskakovale kakor ovni in majhni hribi kakor jagnjeta.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Kaj ti je bilo, oh ti morje, da bežiš? Ti Jordan, da si bil gnan nazaj?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Ve gore, da ste poskakovale kakor ovni in vi majhni hribi kakor jagnjeta?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Trepetaj, ti zemlja, ob Gospodovi prisotnosti, ob prisotnosti Jakobovega Boga,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
ki je skalo spremenil v stoječo vodo, kremen v studenec vodá.