Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Во исходе Израилеве от Египта, дому Иаковля из людий варвар,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

бысть Иудеа святыня Его, Израиль область Его.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Море виде и побеже, Иордан возвратися вспять:

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

горы взыграшася яко овни, и холми яко агнцы овчии.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Что ти есть, море, яко побегло еси, и тебе, Иордане, яко возвратился еси вспять?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

Горы, яко взыграстеся яко овни, и холми яко агнцы овчии?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

От лица Господня подвижеся земля, от лица Бога Иаковля:

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

обращшаго камень во езера водная и несекомый во источники водныя.