< Зәбур 114 >

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Kad izaðe Izrailj iz Misira, dom Jakovljev iz naroda tuðega,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Judeja postade svetinja Božija, Izrailj oblast njegova.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
More vidje i pobježe; Jordan se obrati natrag.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Gore skakaše kao ovnovi, brdašca kao jaganjci.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Što ti bi, more, te pobježe i tebi, Jordane, te se obrati natrag?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Gore, što skaèete kao ovnovi, i brdašca, kao jaganjci?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Pred licem Gospodnjim drkæi, zemljo, pred licem Boga Jakovljeva.
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Koji pretvara kamen u jezero vodeno, granit u izvor vodeni.

< Зәбур 114 >