Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Când Israel a ieșit din Egipt, casa lui Iacob dintr-un popor cu o limbă străină,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Iuda a fost sanctuarul său și Israel locul stăpânirii lui.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Marea a văzut și a fugit, Iordanul s-a întors înapoi.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Munții au săltat ca berbecii și colinele ca mieii.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Ce te-a supărat pe tine, mare, de ai fugit? Pe tine, Iordane, de te-ai întors înapoi?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

Voi, munți, că ați săltat ca berbecii, și voi coline, ca mieii?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Cutremură-te pământule, în prezența Domnului, în prezența Dumnezeului lui Iacob,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Care a prefăcut stânca în apă stătătoare, cremenea în fântână de ape.