< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.